Na maandenlang met veel plezier de Skullcandy Grind op onze dop te hebben gehad, komt de koptelefoonfabrikant nu met een nieuwe versie: de Skullcandy Grind Wireless. Grootste vernieuwing? Juist, hij is draadloos. En of dat tof is? Dat hangt helemaal af van de manier waarop jij naar muziek luistert.
Afgelopen september togen we naar een ondergrondse muziekstudio in Amsterdam om daar de Skullcandy Grind aan de tand te voelen. Bandje met live muziek, goede hapjes en drank – kortom, een prima avond. Het leverde deze (klik!) video op en we kregen een koptelefoon mee naar huis, die Ger nog altijd met veel plezier gebruikt. En – belangrijker nog – nog altijd niet gesloopt is door onze ietwat onhandige vriend. Dat is lovenswaardig, Skullcandy!
2016: de Skullcandy Grind is nu draadloos
Vanuit die muziekstudio in september 2015 naar onze redactiemail in mei 2016. Skullcandy heeft namelijk een opvolger afgeleverd van de Grind en of we die willen testen. Maar natuurlijk, kom maar op. Belangrijkste wapenfeit van de nieuwe editie is de toevoeging van ‘Wireless’ achter Grind. En eerlijk gezegd is dat het ook wel. De designafdeling heeft zich namelijk niet bovenmatig in hoeven spannen – wat als een compliment voor de originele Grind gezien mag worden. Enige noemenswaardige update wat betreft het design zijn de drie knoppen aan de achterkant van de rechter schelp. Een plus, een min en een rondje.
Op Instagram reageerde @jairboek dat hij de knopjes niet heel dope vond, maar dat is in mijn ogen een kwestie van smaak. Ze zijn inderdaad groot, die knoppen, maar daardoor wel goed te onderscheiden als je er zonder te kijken met je vinger overheen gaat. Met de plus en min kan het volume worden aangepast en, wanneer lang ingehouden, een track worden geskipt. De ronde knop is om de Grind Wireless aan te zetten en om telefoongesprekken op te nemen of juist op te hangen.
In tegenstelling tot de designafdeling heeft de verfafdeling wel een paar drukke maanden achter de rug. De Grind Wireless is namelijk in een hele reeks aan kleuren te verkrijgen. Van wit naar blauw en van zwart naar groenbruin. Mijn persoonlijke favoriet is denk ik de zwarte editie met de bruine, soort leren bovenkant.
Dit is stijlvol, vrienden
Met kabel indien nodig
Wat accessoires betreft is redelijk ‘what you see is what you get’. Geen extra toeters en bellen zoals een reishoesje of standaard waar de koptelefoon op kan rusten. De enige toevoeging in de doos is een lange 3.5mm-kabel (120cm schoon aan de haak), waarmee je kunt overschakelen naar bekabeld luisteren van muziek. Dat is handig, want zo kun je nog gewoon je treinreis vervolgen met je tunes als de batterij het begeven heeft. Die batterij wordt overigens opgeladen met een microusb-aansluiting, waarvoor een kabeltje wordt meegeleverd.
Volgens de berichten van Skullcandy moet de Grind het in de bluetooth-modus zo’n twaalf uur uithouden. Daar kwam ik goed in de buurt, maar is wel afhankelijk van hoe je met de volumeknop omgaat. Sta je de hele dag te stuiteren op standje 100, dan zul je wat eerder deze koptelefoon aan het stopcontact moeten hangen. Of gewoon de kabel aansluiten, natuurlijk.
De Skullcandy Grind Wireless is verkrijgbaar in de meest exotische kleuren
Prima geluid, behoorlijke bass en aardige prijs
Wat de geluidskwaliteit betreft is er weinig aan te merken op de Skullcandy Grind Wireless. Zeker in deze prijscategorie (hoeveel munten dit je gaat kosten hoor je zo) is het uitstekend te noemen. Vocalen komen bij verschillende muzieksoorten lekker naar voren en ook de bass pompt er behoorlijk in. Het geluid tijdens telefoongesprekken is naar behoren en de bluetooth-verbinding houdt zich over het algemeen goed staande. Het blijft wel bluetooth, dus houd rekening met af en toe hikje.
De Skullcandy Grind Wireless is voor 89 euro op de kop te tikken (of zetten) en is daarmee één van de meest aantrekkelijke bluetooth-koptelefoons onder de honderd euro van dit moment. Wat dat betreft dus een lovend verhaal – er is echter wel één grote maarrrr. En dat is zijn voorganger, de Grind, dus die zonder bluetooth.
De originele Grind kost vijftig euro en dat verschil van vier tientjes is toch wel heel fors. Twijfel je tussen de Grind en de Grind Wireless, bedenk dan vooraf goed of je de bluetooth-functionaliteit echt veel gaat gebruiken. Persoonlijk zou ik die veertig euro in mijn zak houden en gaan voor de Grind, maar dat neemt niet weg dat de Grind Wireless een uitstekende koptelefoon is die je niet teleur zal stellen.