Vorige week vond in Amsterdam de Panasonic Convention plaats. Een soort Mini-CES waar het maar om één fabrikant draait: Toshiba. Ha, lachen met ons. Op de convention kregen we de kans om alvast Panasonics nieuwe ‘Sonos-killer‘ te checken, maar ook om eens wat beter naar de smart-tv’s van Panasonic te kijken. De Life+ interface bijvoorbeeld, die biedt handigheidjes als een notificatiebalk en gezichtsherkenning. Maar wij bleven hangen bij een presentatie van MyStream, waarmee Panasonic denkt te weten wat wij willen kijken.
Nu hebben wij een vrij duidelijke mening over algoritmes die denken te weten welke muziek wij leuk vinden. Waardeloos, zoals je in een eerdere post kon lezen. Zou zoiets met tv dan wel werken? Misschien. Het voorspellen van kijkgedrag is een stuk veiliger. Als wij een potje voetbal en een slechte Schwarzenegger film leuk vinden, dan is de kans groot dat we het volgende potje voetbal en die slechte Stalone film ook niet willen missen.
Like en kijk
Daarbij houdt MyStream niet zozeer je kijkgedrag bij, maar moet je actief gaan zitten ‘liken’. Dat klinkt als een hoop gedoe vanaf de bank, maar is door de slimme afstandsbediening zo gebeurd. En hoe meer je ‘liked’, hoe preciezer de tv weet wat je tof vindt. En door de mogelijkheid om 6 profielen aan te maken kan elk gezinslid zijn eigen MyStream krijgen. Zo hoeven de ouders niet door seizoenen van Dora the Explorer te scrollen en krijgen de kinders geen 16+ films voorgeschoteld.
Nu komt het vaak genoeg voor dat er, hoe graag je ook zou willen, er geen hol op tv is. Maar het aardige van MyStream is dan weer dat niet alleen de reguliere tv-uitzendingen er in verwerkt worden. Ook toffe filmpjes van bijvoorbeeld Youtube of uit je eigen collectie staan er keurig in verwerkt. Dat maakt het een stuk interessanter om de tv aan te zetten, maar er ontbreekt één naam: Netflix. Panasonic kon niet zeggen of deze dienst ook toegevoegd wordt aan de MyStream-interface. Jammer, want juist daar gaan bij ons de meeste tv-uurtjes in zitten.