Je kijkt er enorm naar uit. Je leest er vol verbazing over. Op technologiebeurzen sta je je bij demonstraties te verwonderen. Maar als je ‘m dan eenmaal in handen hebt: “Meh”. De Lytro lichtveldcamera, maakt foto’s die je achteraf kunt scherpstellen. Dat is geweldig, serieus. Alleen heb je er zo verdomd weinig aan en kost het je zo verdomd veel.
Dan ben je 469 euro lichter (als je de voordeligste 8GB-versie hebt genomen) en blijf je zitten met een camera waar je eigenlijk niet zo gek veel mee kunt. Dan hebben we het niet eens over de vreemde vorm die de camera heeft. Langwerpig, formaat wc-rol. Met een klein beeldscherm aan de achterkant, een lensopening aan de voorkant en een ingewikkeld lenzensysteem aan de binnenkant. Knoppen zitten er nauwelijks op. In het rubberachtige reliëf zitten heel subtiel een aan/uitknop en een afdrukknop verwerkt. In en uitzoomen gaat door met je vinger over een stukje braille heen en weer te bewegen. Best fraai gedaan.
De Lytro ontstijgt wat betreft beeldkwaliteit het niveau van de goedkoopste compactcamera maar nauwelijks
Verdere functies vindt je in het instellingenmenu. Een timerfunctie, een handmatige functie om zelf wat met het licht te rommelen en dat was het wel. Het is allemaal te bedienen via het minescule touchscreen en daar wordt niemand blij van. Het toestel heeft ook wifi aan boord, maar dat werkt net andersom dan je gewend bent. In plaats van verbinding te maken met een netwerk, zet de Lytro zelf een netwerkje op. Daar kun je vervolgens met je smartphone verbinding mee maken om foto’s op de app te zetten. En met smartphone bedoelen we ‘iPhone of iPad’. Gebruikers van andere besturingssystemen zijn aangewezen op het trage, instabiele desktop-programma.
En dan is er nog iets: de beeldkwaliteit is niet geweldig. Over het aantal megapixels wordt met geen woord gerept, de foto’s van de Lytro worden gemeten in ‘megarays’. In dit geval zijn het er 11. Toe maar. Dat levert in het gunstigste geval een aardig plaatje op, maar als het een klein beetje tegenzit dan treedt er ook direct ruis op. De Lytro ontstijgt wat dat betreft het niveau van de goedkoopste compactcamera maar nauwelijks. Foto’s worden wel lekker snel genomen. Het apparaat hoeft tenslotte niet te wachten tot hij scherp is gesteld; dat mag je daarna lekker zelf doen. Lytro vindt dat dus ook de reden dat je niet zo moet zeuren om de (magere) resolutie. Dat is oud denken, aldus Lytro. Kun je bij plaatjes gemaakt met een 24,1 megapixelspiegelreflexcamera achteraf scherpstellen? Nee.
En dan heb je dus die foto’s. Die kun je ergens embedden, op Facebook zetten, er naar linken. Maar zo ontzettend gemakkelijk als we normale foto’s van A naar B gooien is het niet. We zijn gewend beelden te delen zonder desktopclients, zonder Lytro-accounts, zonder laadtijden. En dat kan deze camera allemaal niet bieden. Tot het zover is, verleggen wij nog even de focus van de straat naar de vensterbank. En daar laten we het bij.
