Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je bij Draadbreuk werkt. Daarom is het nooit verkeerd om in ‘t Wereldje even met de beentjes op het bureau resumerend de afgelopen week door te nemen. Wat vonden wij er van? Dit dus!
5. Lekker bezig, Voiceworks!
Sommige fails zijn zo episch, dat ze al eeuwen in steen zijn gebeiteld
Bij Draadbreuk nemen we onszelf niet zo serieus. Als we elkaar in een video een beetje in de zeik kunnen zetten, dan doen we dat natuurlijk gelijk. Beetje humor erbij, prima. We bedoelen: zoveel saaie gadgetvideo’s op internet, laat ons maar lekker iets anders doen. Maar wat we wel enorm serieus nemen, is ons journalistieke werk. Research plegen, facts checken, weten waar je het over hebt, op zoek gaan naar primeurs. Niet zomaar voor waar aannemen wat er wordt gezegd. Grote bedrijven het vuur aan de schenen leggen als dat nodig is. Daar hebben we allemaal ons papiertje voor gehaald en daar zijn we goed in. En het is ook nodig. Jullie, onze fijne volgers, hebben recht op de waarheid. Kijk, we kunnen ook wel met alle winden gaan meelullen, geen kritische noot meer kraken en ons van alles op onze mouw laten spelden, maar als we dat hadden gewild, waren we wel beauty-blogsters geworden.
Waarom dit relaas over de kern van ons journalistieke werk? Daarvoor moeten we even terug naar Presszone vorige week. We lopen op dat soort persdingetjes vanzelfsprekend met camera rond en dan ben je aangeschoten wild voor pr-mensen. Snappen we wel: iedereen wil natuurlijk een leuke video voor een klant die ze vertegenwoordigen. Maar we beslissen natuurlijk altijd zelf wat we wel en niet doen. Dus als een persvoorlichter (die niet eens even vraagt wie wij zijn en wat we doen) aan komt leuteren met een bedrijf als Voiceworks, een bedrijf dat oplossingen heeft voor zakelijke telefonie, dan bedanken wij vriendelijk. Daar doen we jullie geen plezier mee. Dat we daarop een chagrijnige blik toegeworpen krijgen, daar kunnen we mee leven. Maar als we even later een krukje willen lenen om Uitbuiken! op te nemen en we “geen video, geen kruk” naar ons hoofd geslingerd krijgen, heb je volgens ons totaal geen kijk op hoe de journalistiek in elkaar zit. Wij moeten maar videootjes maken, zodat bedrijven er blij mee zijn? Dan neem je ons en onze lezers totaal niet serieus. Daarom een welgemeend fuck you voor deze mevrouw. En ga nu maar even bij Voiceworks uitleggen dat negatieve publiciteit ook publiciteit is.
4. Nu ook #bakkebaardgate bij Apple
Heel raar, sommige mensen blijken met hun kin te bellen
We waren de afgelopen week een beetje bezorgd om Ger. Onze grote vriend zit even een weekje met z’n ballen op het strand van Curaçao. Daar ga je er doorgaans een stuk beter van uitzien dan wanneer je wekenlang onder het tl-licht van een bierreclame in een kroeg bivakkeert, zou je denken. Bij Ger niet. We spraken ‘m even via de video-chat en hoewel hij wel een bruiner kleurtje had, vielen ons vooral de kale plekken in zijn baard op. En da’s toch raar, want hoewel het bij hem toch erg lang duurde voordat hij er een de baas kon, had hij de laatste tijd een behoorlijk volle baard. Wat was er in hemelsnaam aan de hand? Te weinig vitamientjes binnen gekregen? Van de stress aan het trekken geslagen? Of had hij stiekem bij BesteProduct meegewerkt aan dit artikel? Toen we zijn aardig kritische review van de iPhone 6 Plus zagen, begon er ineens een belletje te rinkelen. Ger heeft te uitvoerig getest. Te vaak ermee gebeld. Te veel het apparaat bij zijn oor gehouden. Dat blijkt dus dodelijk voor je gezichtsbeharing. Wel fijn om te weten: mocht je binnenkort mannen zien met een kale kant, weet je meteen dat ze niet blij zijn om je te zien, maar gewoon een grote telefoon in hun broekzak hebben.
3. John Legere does it again
Hij lijkt ook wel een beetje op Rick Mayall, ook zo’n held
Productlanceringen zijn fantastisch. Nee, we hebben het niet wéér over het fingerfood dat we daar geserveerd krijgen, maar de show zelf. Prachtig momenten zijn het iedere keer weer. Er wordt een CEO van een bedrijf ingevlogen en dan hangen we een uur lang aan zijn lippen. Fantastische monologen zijn het, waarin de boog altijd gespannen is, de ene rake grap op de andere volgt en als het afgelopen is zitten we nog dagen lang na te mijmeren. Haha, nee, natuurlijk niet. Productlanceringen zijn niet leuk. Het is alsof je bij een begrafenis zit te luisteren naar een speech van iemand met een spraakgebrek. Je doet je best, maar er valt geen hol van te volgen en naderhand bedenk je je wat je allemaal had kunnen doen met je leven in die vervlogen tijd. CEO’s van elektronicabedrijven zijn net zo spannend als het weven van een effen kleed van vijfentwintig vierkante meter.
Tenzij het om John Legere gaat. We hadden het een paar maanden geleden hier al eens over hem, maar toen we de baas van T-Mobile US afgelopen week bij GeekWire Summit 2014 zagen zitten, wisten we het zeker: John Legere is de redder van de techbranche. De Gandhi van de mobiele telefonie. Drie kwartier lang hingen we aan zijn lippen. Stel je voor dat er iets meer van dit soort mensen in dit wereldje zouden rondlopen… dan gaan we zelfs voor onze lol naar de presentatie van een nieuwe rekenmachine.
2. Google maakt je dorstig
Ik zie geen teen
De mensheid leeft in een tijd dat de technologische mogelijkheden bijna onbegrensd zijn. Jawel, er is een digitale revolutie aan de gang! Iedere dag roept er ergens iemand in een garagebox wel eureka omdat hij iets nieuws met zijn start-up heeft bedacht. Maar, lieve mensen: dat alles mogelijk is, betekent niet dat we meteen alles ook maar moeten gaan doen. Ook niet als je Google bent. Oké, we vinden het fantastisch dat het bedrijf Streetview heeft ontwikkeld. Niet alleen is het handig de weg te visualiseren als je naar een afspraak moet, je kunt ook even een avondje ongegeneerd kijken hoe celebrities wonen. Maar waarom zou je in hemelsnaam de Liwa-woestijn in Abu Dhabi in kaart brengen? Inderdaad, Google heeft een Trekker-camera op een dromedaris gebonden en is gegaan met de banaan. We zien het al helemaal voor ons: kilometers helemaal niks anders dan zand en af en toe een verbaasde Bedoeïene die zich bijna in een dadel verslikt. Man, we worden er al dorstig van als we eraan denken. In films wordt ons altijd door de mik geduwd dat er bijna niks ergers is dan verdwaald raken in de woestijn, nu moeten we dat gaan beleven achter ons pc’tje? Nee, dankjewel. En wat gaan we hierna krijgen? Camera’s op dolfijnen die de Stille Oceaan gaan digitaliseren? Orang-oetans met fototoestellen die ons een uniek kijkje in de oerwouden van Sumatra geven? Marianne Thieme, laat je horen en maak hier een eind aan!
1. Dennis tikt Nutech.nl op de vingers
Nee mensen, dit doet Dennis dus niet de hele dag. Stoppen met die beeldvorming!
We krijgen de laatste tijd veel vragen omtrent onze Dennis. Die is ‘m al een tijdje gepeerd naar Polen, Krakau om precies te zijn. Of wij even willen uitleggen wat hij daar doet. Nou, lieve lezers: Dennis werkt daar niet op een bietenplantage. Hij neemt ook geen cursus traditioneel volksdansen. En hij geeft zeker geen rijles aan Poolse vrachtwagenchauffeurs. Dennis is daar keihard aan het werk met Draadbreuk en nog meer fijne zaken, en geniet in de tussentijd ook nog eens van het rijke culturele leven in de grootste stad van het land. Beetje uitgaan, museumpjes bezoeken: dat soort dingen. Polen is namelijk cool, hip en happening. Iedereen die bij dat land zich een lege vlakte met half vergane gebouwen voorstelt waar ouwe besjes zich met paard en wagen over zandweggetjes rijden, moet bij zichzelf maar eens te rade gaan in hoeverre hij ook maar iets van de wereld weet.
Langzaamaan begint Polen zelfs het tech-mekka te worden. Het land won al eens het wk programmeren en Wikipedia is er huge. Zo groot zelfs, dat er in de stad Słubice een monument voor wordt opgericht. Onze concullega’s van NuTech.nl schreven erover. Mooi man! Oh nee, toch niet. Wij hadden namelijk alweer een boze Dennis aan de lijn. Of we misschien met een globe onder de arm naar het hoofdkantoor van de website wilden rijden om de mannen aldaar even om de oren te slaan met wat topografische feitjes. “Słubice ligt op dezelfde manier in het oosten van Polen als dat Maastricht in het noorden van Nederland ligt. Maar waarom zou je ook effe Google Maps openen als je bij ’s lands grootste nieuwssite werkt?”, aldus onze expat. “En nee, ik ga er niet heen. Arnhem ligt bijna even ver af van Słubice als Kraków. Ga zelf maar.” Waarvan akte.
Fotocredits:
Facepalm: cesarastudillo via photopin cc
bakkebaard: Chris Radcliff via photopin cc
Poolse dans: gcmenezes via photopin cc