De zoektocht naar goede wifi doet wat met een mens. Je komt op plekken waar je normaliter niet gevonden zou willen worden. En stuit daar dan weer op dingen waar je nog nooit van gehoord had. Zo ook vandaag, toen we per ongeluk uitkwamen bij SCiO, een scanner die de inhoud van tomaten, cola en pillen kan meten. Yep, het was zo’n dag.
Voor de goede orde: de wifi in het perscentrum is prima – razendsnel zelfs, maar we werken liever op een plek waar hapjes binnen handbereik zijn en een drankje te halen valt. Vorig jaar konden we bij Microsoft terecht (nogmaals dank), maar alles lijkt anders dit jaar. Geen dansende MS-medewerkers, geen Finse gezelligheid van de Nokia-afdeling en geen werkplekken. In de zoektocht naar een vervangende spot, kwamen we terecht op een duistere hoek van de beurs, waar een sympathieke vent met een appel en een tomaat stond. Ook prima, dachten we nog: eten is eten, maar dit voedsel stond er voor heel andere doeleinden.
Video: SCiO scanner: Check je XTC-Pil
De tomaat bleek, net als een rits pillen, een bakje cola en een stuk kaas, onderdeel van de proefopstelling van SCiO (yes, je schrijft het echt met deze rare hoofdletters). SCiO is een kleine sensor met de afmeting van een gum, die materiaal kan analyseren. Hoe dan? Nou, door de scanner op bijvoorbeeld de tomaat te houden, wordt de ‘inhoud’ van de rode vriend gecheckt. Een paar tellen later zie je, dankzij bluetooth, op je smartphone hoeveel vet erin de tomaat zit, hoeveel water en nog veel meer.
Waarom je dat zou willen? Nou bijvoorbeeld om bij te houden wat je op zo’n dag allemaal naar binnen werkt. Maar er is meer (dit klonk heel Tell Sell): zo kun je de SCiO om een waterdicht hoesje schuiven en vervolgens in de cola houden. Een paar tellen later weet je hoeveel suiker er in het drankje zit.
Voor een ander voorbeeld stonden er drie verschillende kleine bakjes, met in elk een andere pil. De SCiO werd op het bakje gezet en een paar teller later toonde de app om wat voor een pil het precies ging. Handig als je een hele rits losse pillen hebt liggen en je niet weet of het tegen de hoofdpijn, voor anti-conceptie of een avondje hard gaan (kuch.. XTC… kuch) is.
Tof ding, maar wat moet je er verder mee?
Eerlijk is eerlijk: de techniek achter dit voormalige Kickstarter-project is fascinerend. Het is tof dat je een appel kunt scannen om te zien hoeveel vocht erin zit. Maar heel veel goede ideeën waar je ‘m verder voor zou moeten gebruiken hebben we niet echt gehoord. Oké, het is tof dat je je eigen lichaamsvetpercentage kunt meten en dat je ‘m mee zou kunnen nemen naar de supermarkt om de versheid van een meloen te checken, maar om daar nou 250 dollar voor neer te leggen? Kortom: toffe techniek, maar we wachten op echt leuke ideeën die je ermee kunt doen voor we écht van onze stoel glijden. En oh ja – ze hadden geen wifi. Gloeiende, gloeiende.