Deze week krgen we veel informatie over het spannendste smartphoneproject van de afgelopen jaren: Project Ara, de modulaire smartphone van Google. Het apparaat werd uitgebreid getoond tijdens het ontwikkelaarscongres voor het toestel. Daar kwamen we veel te weten, bijvoorbeeld dat het nog lang niet zover is, maar het wierp ook vragen op.

Project Ara is fantastisch, zeggen we zo van een afstandje. Natuurlijk hebben we het gevaarte nog geen seconde in handen gehad. En natuurlijk zijn er ook alleen nog maar prototypes met zeer beperkte functies. Er is veel werk aan de winkel en een test in Puerto Rico, later dit jaar, moet meer duidelijkheid geven over welke kant het project op gaat. Maar de prototypes die er zijn smaken naar meer. Een futuristisch endoskelet waarin heel soepel de verschillende componenten van de smartphone schuiven. Extra accu? Klik-klak, klaar. Nieuwe camera? Schuif-slide, geregeld. Beeldscherm stuk? Hou het toestel, vervang alleen het beeldscherm.

Het is allemaal zo gelikt, nieuw en futuristisch dat het goed is om een stapje terug te doen. Want het zal niet de eerste keer zijn dat we enthousiast zijn over een innovatie, zonder ons daarbij af te vragen: hebben we dit nodig? En aangezien de keuze van een kant-en-klare smartphone voor veel mensen al veel te ingewikkeld is, lijkt een modulaire smartphone die zelf samengesteld moet worden misschien een stap te ver. Smartphone zijn tenslotte net als pizza’s. De redenatie daarachter, gaan we niet uitleggen. Moet je de video maar even checken. Het leidt wel tot de stelling:

‘Misschien is project Ara wel niet de toekomst waar we op zitten te wachten’

Zie jij ook problemen als het kopen van een smartphone nóg ingewikkelder wordt dan het al is? Of maakt het de boel juist makkelijker en kun je niet wachten tot elke smartphone zo in elkaar steekt als Project Ara? Laat het even weten in de comments, ik ben benieuwd!