Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image
Scroll naar boven

Boven

’t Wereldje (132) Spotify, floppy’s en Tim Cook

’t Wereldje (132) Spotify, floppy’s en Tim Cook
Paul Gersen

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je met Draadbreuk in de weer bent. Daarom blikken we wekelijks in ’t Wereldje terug op de raarste zaken die voorbij kwamen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

 

3. Spotify komt je Twitterfeed vervuilen

 

Heeft zanger Rinus eigenlijk Twitter. Nee, dat gaan we niet uitzoeken.

Heeft zanger Rinus eigenlijk Twitter. Nee, dat gaan we niet uitzoeken.

 

Een vriend van me sloeg ooit eens de spijker op zijn kop wat betreft de Facebook-vriendenkoppeling met Spotify. “Van negentig procent van mijn contacten op Facebook hoef ik echt niet te weten welke muziek ze luisteren, laat staan dat ik dat zelf ga luisteren. Dat doet alleen maar afbraak.” En zo is het natuurlijk ook. Als dat ene leuke meisje waar je al weken stiekem de timeline van aan het afstruinen bent ineens blijkt te houden van Maaike Ouboter, dan is het afgelopen met de lol. Ze kan dan nog beter alles van Garfield verzamelen, zou Theo Maassen zeggen. En die collega die non-stop naar One Direction aan het luisteren is, vertrouw je ook niet meer in de buurt van een speeltuin.

Nee, sommige dingen kun je maar beter niet weten, maar daar denken ze anders over bij Twitter, het medium waar iedereen sowieso denkt dat iedereen ALLES moet weten, en dan vooral hún mening. Vanaf nu kun je namelijk spotify-links direct vanuit Twitter afspelen. Mijn hemel, we zien het techwereldje de complete feed alweer bevuilen met hun muziek. De Kraan, die aan zijn bril te zien ieder uur een andere song van Alt-J erop gooit. Schellevis, die ongetwijfeld het liefst jazz draait en erover klaagt dat niemand dat begrijpt. Daniël Verlaan? Wij vermoeden alle delen van smurfenhouse. Nee, deze nieuwe feature is misschien leuk als je toevallig mij volgt en van goede muziek houdt, maar verder moeten we dit natuurlijk niet willen.

 

2. Ook kernbommen draaien nog op floppydisks

 

Kak, liep daar een floppy vast?

Kak, liep daar een floppy vast?

 

Spraken wij vorige week op deze plaats al eens onze verbazing uit over de kelders van gemeentehuizen die schijnbaar helemaal vol liggen met floppy’s vol data die niemand meer kan lezen. Deze week blijkt dat niet het enige te zijn dat hopeloos verouderd is. Belangrijke systemen die worden gebruikt door de Amerikaanse overheid, blijken zo antiek als het masker van Toetanchamon. Neem bijvoorbeeld het defensiesysteem voor intercontinentale kernwapens. Dat blijkt gewoon te draaien op een ouwe IBM-computer met floppy’s! Inderdaad, meer jaren-zeventig-speelfilm wordt het niet. We zien meteen ook zo’n rode telefoon onder een kaasstolp en mannen met koffertjes met een grote rode knop voor ons.

Aan de andere kant: hoe erg is dit nou eigenlijk? De Amerikanen zelf geven aan dat het systeem gebruikt wordt, omdat het gewoon nog werkt. Eind 2017 zou de apparatuur worden gemoderniseerd. Wij weten niet wat veiliger is: een systeem dat zo oud is, dat geen crimineel waarschijnlijk weet hoe ‘ie er mee om moet gaan en compleet van de buitenwereld afgesloten is, of een nieuwe installatie waar hackers via internet bij kunnen komen vanuit hun luie stoel…

 

1. Tim Cook, de jeu de boules-poster

 

Tweedehands autoverkoper, dat zou hij ook nog kunnen zijn.

Tweedehands autoverkoper, dat zou hij ook nog kunnen zijn.

 

Ik kreeg de techentrepeneur-verheerlijking voor het eerst een beetje door tijdens Samsung Unpack op het MWC in Barcelona dit jaar. Zaten we met z’n allen met zo’n Gear VR op ons hoofd en toe die af mocht, bleek Mark Zuckerberg ineens op het podium te staan. Wat volgde was een ware stormloop van mensen die zo dicht mogelijk bij de Facebook-oprichter wilden zijn. Er ging een siddering door de zaal, alsof er een popster aanwezig was. Dat zou je natuurlijk kunnen toeschrijven aan Zuckerberg zelf: een jonge frisse gozer met een vlotte babbel, een cool bedrijf – kortom: een gozer die het allemaal maar even geflikt heeft. Die je gewoon eens op de cover van Time kan gooien, als je daar zin in hebt.

Wie natuurlijk verre van jong en fris is, is Tim Cook. Goed, hij leidt een bedrijf dat een soort magie om zich heen heeft, maar laten we eerlijk zijn: de tijd dat Apple echt zo sexy as hell was, was in de tijd dat er echt vernieuwende apparatuur op de markt werd gebracht en dat stopte ook wel toen Steve Jobs kassiewijlen ging. Tim Cook is gewoon een CEO. Een directeur. Iemand met een kantoor en een bureau van notenhout en een assistente in de gang. Zo’n type. Maar zo ziet men het niet. De beste man was deze week in Nederland voor Startup Fest en het leek wel alsof de heere Jezus zelf even was teruggekeerd. Mensen wilde met hem op de foto, journalisten schreven hun pennen kapot op iedere activiteit die de Apple-baas ondernam en op Twitter leek het er even op dat Willem-Alexander zijn spullen kon pakken en we een nieuwe koning kregen. Nederland werd gek, vanwege een redelijk saaie vent die je tijdens een plaatselijk jeu de boules-kampioenschap er waarschijnlijk niet eens uit zou halen. We blijven een raar land.

Fotocredits:

Header Tim Cook: Apple
Zanger Rinus: Youtube
Raket: THAAD via photopin (license)
Tim Cook: Youtube