• Paul Gersen
• Op 12 augustus 2015

Reviewoverzicht

Geluid

8

Handzaamheid

5

Mogelijkheden

6.5

Onmisbaarheid

8

Een traantje bij het afscheid

De Teufel Cinebase geeft het geluid dat een flatscreen eigenlijk zou moeten brengen en dan nog een beetje meer. Films knallen, muziek wordt dansbaar en zelfs het journaal klinkt zwoel. Groot maar fijn, zullen we maar zeggen. Héél groot, trouwens.

Het afgelopen halfjaar had ik de Teufel Cinebase thuis staan: een nogal uit de kluiten gewassen speakerkast voor onder je televisie. Vijftien kilo schoon aan de haak, bijna zeshonderd euro kostend, en ik nam ‘m ter kennisgeving aan. Totdat ik ‘m vorige week afkoppelde en terug naar de fabrikant stuurde, omdat de testperiode afgelopen was. Sindsdien kijk ik jankend tv.

Even een paar helaas maar al te ware flatscreen-clichés: een platte tv met een fantastisch geluid is nog niet gemaakt (nee, ook niet door jullie, Bose) en de meeste soundbars koop je ook alleen maar omdat ze zo mooi onder de tv hangen, en niet vanwege het geluid. Voor een goed geluid heb je in principe altijd een grote kast nodig en die hebben zowel de soundbar als de flatscreen niet. En dus zit je altijd vast aan een enorm 5.1-systeem die alle feng shui uit je huis trekt of je sluit ‘m op je av-receiver aan met je eigen luidsprekers, maar ik weet ook wel dat niet iedereen daar het geld of de nerderigheid voor heeft. Het is dus behelpen of flink de portemonnee trekken.

‘Ga er maar op staan’

Toen we vorig jaar op de IFA waren en het feestje van Teufel bezochten, maakten al even kennis met de Cinebase. Het is een kast met aan de voorkant vier zogenaamde breedband-drivers (lees: speakers) en twee aan de zijkanten: zo wordt er een surround-geluid gecreëerd. Aan de onderkant van het apparaat zitten twee grote woofers voor de lage tonen. Handig voor als The Expendables een heel vliegveld opblazen. De presentatie was een beleving: het aanwezige journaille werd gevraagd om omstebeurt op het immense apparaat te gaan staan, zodat we konden zien hoe stevig hij wel niet was. Kijk, dat is nog eens een statement: in een tijd dat iedereen in loopt te miepen dat audio-apparatuur kleiner en kleiner moet, gewoon keihard met een apparaat komen dat zo groot is dat een volwassen man er de sirtaki op kan dansen. Lol! Maar mieperds als we zijn, zagen wij ‘m natuurlijk ook niet bij ons in de woonkamer staan.

Een HDMI-kabel en je kunt knallen

vijftien kilo schoon aan de haak

Maar goed, als techjournalist moet je af en toe het ervoor over hebben eerst met vijftien kilo zeven trappen op te gaan en dan je huis even overhoop te gooien om een apparaat als de Teufel Cinebase in te passen. En zo geschiedde. Ik sloot ‘m aan (stekker d’r in, HDMI-kabeltje naar de tv en hoppakee: gaan met die banaan) en daar stond hij dan, die kast. Het geluid? Prima. Ik weet nog dat ik bij het kijken van The Dark Night de hele tijd naar de blinde muur achter me keek, omdat ik dacht dat er een helikopter of ander voertuig aan kwam. Ik heb weliswaar geen al te grote woonkamer, maar tof te zien dat de surround-effect uit de verf kwam. En ook de andere functies, zoals de bluetooth-intergratie, werkten prima. Het blijft toch fijn dat je met een paar drukken op de knop het geluid van je telefoon over een goede luidspreker kunt afspelen, maar aan de andere kant: welk apparaat heeft dat tegenwoordig niet?

Gewenning?

Ik testte de Cinebase een week lang, schreef er voor een ander medium een review over en toen gebeurde er iets vreemds. Ik vergat ‘m. Ik vergat dat dit enorme apparaat onder mijn flatscreen stond. Hoe dat kan, vraag je je misschien af. Heel gemakkelijk, want de Cinebase schakelt zichzelf tegelijk met je televisie aan en uit, dus je hoeft ‘m helemaal niet te bedienen en goed: ik woon nogal donker. Het is frappant hoe snel je went aan geluid, dat heeft waarschijnlijk iedereen. Luister een halfuur naar een verschrikkelijk goede hoofdtelefoon en verwissel ‘m met een exemplaar van dertig euro en het zal even pijn aan je oren doen. Totdat je daar weer een halfuur naar hebt geluisterd en je er niet meer bij stil staat dat het geluid zo slecht is.. Zo werkt het andersom natuurlijk ook. Ik nam het erg fijne geluid van de Teufel Cinebase voor lief.

De achterkant. Ook heel mooi

Pijn in mijn Ernemse hert

En toen belde Teufel na een half jaar. Of het klopte dat ik die Cinebase nog had staan. Eerst dacht ik: welk apparaat? En toen besefte ik me dat ik dus maandenlang niet naar de sound van mijn eigen televisie had zitten luisteren. En ook belangrijk: dat een enorme kast in mijn woonkamer na een tijdje dus niet meer opvalt. Ik koppelde ‘m met pijn in mijn Ernemse hert af, sleepte ‘m weer die zeven trappen af werd veroordeeld tot flatscreen-geluid: sjongejonge zeg, dat valt even een partijtje tegen. Alsof Batman door een conservenblikje praat. Al een week hoop ik dat mijn eerder gemaakte bewering klopt: dat je ook kunt wennen aan een slecht geluid. Dat het maar niet wil lukken, zegt heel veel over de Teufel Cinebase.

Teufel Cinebase kopen?

Teufel verkoopt zijn apparatuur alleen via de eigen webshop en hun flagship-store. Die laatste zit in Berlijn en is nogal een einde rijden, maar in het najaar opent het bedrijf ook een winkel in Amsterdam. Kosten van de Cinebase: € 599,-.