Er zijn mensen – misschien ben jij er wel één – die tegenwoordig op een morele bergtop wonen van digitale zuiverheid. Ze hebben WhatsApp, natuurlijk, want “ja, mijn familie gebruikt het nog”. Maar ook Signal, “voor de écht belangrijke gesprekken”. Alsof je de digitale variant van een geheime zolderkamer hebt ingericht om daar dan veilig en moreel verantwoord je broodtrommel te delen met drie vrienden die hetzelfde verheven pad bewandelen.
Serieus. Waar zijn we mee bezig?
Dit is wat er gebeurt: je krijgt een appje op WhatsApp. “Hey, stuur ff die foto.” Vervolgens stuurt diezelfde persoon je een bericht op Signal: “Beter hier antwoorden, is veiliger.”
Dan open je Signal. Niks. Want je hebt geen idee meer in welke app je wat besproken hebt, je contacten zijn verdeeld over twee apps, en je geheugen heeft zich al lang geleden afgemeld bij deze hele overgangsfase.
We zijn officieel gestrand in de fase van digitale schizofrenie.
En ja, eerlijk is eerlijk: wij willen ook best stoppen met WhatsApp. Echt waar. We snappen het. De privacy, de datagraaierij, het feit dat Zuckerberg een teringhond is – we zien het allemaal. We zijn het met je eens. Wij willen ook overstappen. Mark verkoopt onze ziel aan de hoogste bieder, en stuurt daar vrolijk een duimpje achteraan.
Maar dan komt de realiteit. De groepsapp met de hockeyouders. Je werkproject met drie collega’s die ‘echt geen zin hebben in nóg een app’. Je oma die net ontdekt heeft hoe ze een sticker verstuurt. En dus blijf je. Niet uit overtuiging, maar uit pure sociale overbelasting.
Dus wat doen we? Niks. We houden beide. Voor de zekerheid. Want zekerheid is belangrijker dan principes, toch?
Laat één ding duidelijk zijn: dit werkt niet. Deze slap-afscheid nemen houding. De enige manier waarop mensen ooit echt afscheid nemen van een app, is door rigoureus het account te verwijderen. Zoals met Facebook. Niemand is ‘langzaam gestopt met Facebook’. Je bent óf all-in met het algoritme, óf je hebt je account verbrand en nooit meer omgekeken. Precies zo moet het met WhatsApp.
Misschien moet Arjen Lubach hier maar weer aan te pas komen. Een nationale “We stoppen met WhatsApp-dag”. Net zoals hij dat ooit met Facebook deed. Met toeters, trommels en een lekker duidelijke datum waarop heel Nederland belooft over te stappen naar een betere, veiligere, eerlijkere chatapp – en dat dan natuurlijk gewoon niet doet. Maar het gevoel is lekker.
Tot die tijd? Laten we ophouden met de schijn. Wij – de realisten, de twijfelaars, de mensen met te veel groepsapps – geven het toe: we blijven voorlopig gewoon op WhatsApp. Zonder trots. Maar wel met rust in ons hoofd.
