Het voelt een beetje alsof je oude basisschool is afgefikt, het speeltuintje waar je vroeger altijd te vinden was plaats moet maken voor een parkeerplaats of de dozen met speelgoed die bij je ouders op zolder lagen, zijn weggegooid. Hyves verdwijnt als social netwerk en gaat door als spelletjesplatform.
Het zat er natuurlijk aan te komen. Van de tien miljoen actieve gebruikers per maand die de site ooit had, zijn nog maar een lousy 2,6 miljoen unieke bezoekers per maand overgebleven. De meeste mensen hebben netjes hun spullen gepakt en zijn verkast naar Facebook, dat er zonder meer beter uit ziet, sneller werkt en gewoon veel overzichtelijker is. De enige mensen die nu nog op Hyves zitten, zijn kinderen, opa’s en oma’s en iedereen die vergeten is om zijn profiel op te zeggen. Oh, en spelletjesspelers, blijkbaar.
Maar het nieuws rond de verdwijning van Hyves deed ons toch weer even nadenken over vroeger. En dus snorden we onze oude profielen op en dompelden we onszelf onder in de wondere wereld van krabbelen, tikken en respect. Hierbij vijf herinneringen aan Hyves, en tevens redenen waarom het volgende maand niet meer bestaat.
5. Bewegende smileys
Ooit waren ze best leuk, smileys. Die koddige gele hoofdjes die je even naar iemand kon sturen om op te vrolijken, steuntje in de rug of om je eigen gemoedstoestand even te beschrijven. Hyves bracht de smiley echter naar een, euh, hoger niveau. Ze begonnen ineens te bewegen, te knipperen en met massa’s tegelijk op je profiel te verschijnen. Jarig? Er waren altijd wel een paar vrienden die er een paar honderd naar je pagina doorstuurden. Ach, ze waren natuurlijk goed bedoeld, maar een gezonde volwassen man zou bijna een toeval krijgen van zoveel visuele impulsen.
4. Tikken
Weet je nog: opeens kreeg je van Hyves een mailtje dat iemand je had ‘getikt’. Nu kregen we al tientallen van die mailtjes van mensen die iets op ons profiel hadden geschreven, maar dit bleek toch iets anders te zijn. Hyves schreef er zelf dit over:” Een tik zegt meer dan duizend woorden. Met 1 klik iemand adoreren of neerslaan, moonen of flashen, voetwrijven of schuren. Prive of voor the whole world to see!” Het idee: het netwerk gaf je een aantal getikt-opties die je met een druk op de knop naar iemand kon sturen. ‘Paul danst voor/knijpt/corrigeert/kietelt Uli’, het was allemaal mogelijk. Nu, een paar jaar laten, zien we echt niet wat er ooit zo leuk aan was.
3. Respect
We vragen ons bij Draadbreuk af of het taalgebruik van Hyves ooit hip was. Je zei niet dat je iets leuks vond, maar toonde respect. Je schreef niet iets op iemands tijdlijn, nee: je krabbelde. Profielen? Keihard pimpen! Leuk bedacht, maar tegenwoordig doet het een beetje raar aan. Alsof je je ouders hoort zeggen dat iets helemaal te wauw of super-de-luxe is. En respect krijgen van je oma die ook eens met de moderniteiten mee wilde doen: nee, laat maar even zitten.
2. Lekker designen
Ja, ook wij hebben tijden met de punt van onze tong uit de mond achter de computer gezeten om ons Hyves-profiel het design te geven dat bij ons paste. Kleurtje hier aanpassen, achtergrondfoto instellen, lettertype uitkiezen: we voelden ons ware ontwerpers. Maar zoals we wel vaker zeggen, is het designen eigenlijk alleen weggelegd voor mensen die het daadwerkelijk kunnen. Neonkleuren, lichtkranten, Comic Sans, hele slechte gifs: het werd een rotzooi op de meeste pagina’s. Zelfs officiële profielen van bekende Nederlanders waren onleesbaar. Gelukkig zag Hyves dat ook en bood uiteindelijk de mogelijkheid alle pagina’s in een standaard opmaak te bekijken.
1. Goldmember
Ergens had het iets magisch: die grote Goldmember-knop rechtsboven in je menu. Met een druk op de toets en het aftikken van een paar euro kon je ineens verheven zijn boven al die andere mensen die Hyves gebruikten. Je kon nóg meer smileys gebruiken, meer foto’s uploaden, meer dan duizend vrienden nemen én je kon zien we jouw pagina bekeek. Alsof je een vip in het afgeschermde gebied van een club was. Maar kent iemand een ander die ooit zo’n Goldmembership heeft afgesloten? Wij niet…