Er zijn van die films die je niet alleen kijkt, maar bewaart. Niet op een schijfje of op een streamingdienst, maar ergens in je geheugen, alsof ze er altijd al waren. Amsterdamned, de thriller van Dick Maas uit 1988, is precies zo’n film. Je hoeft maar “moordenaar in de grachten” te zeggen en het collectieve geheugen springt aan: Huub Stapel op een jetski door het nachtelijke water, de spanning onder iedere brug, ruim een miljoen bezoekers in de bioscoop en een cultstatus die nooit is verdwenen. En daarna: stilte.
Vierendertig jaar. Zevenendertig jaren zelfs, waarin fans hoopten, fluisterden, en God weet hoeveel keer aan Dick Maas vroegen of er ooit een vervolg kwam. Het antwoord was jarenlang nee. Maas had naar eigen zeggen niets met sequels en zag geen reden om rechercheur Eric Visser ooit nog terug te brengen. Totdat Huub Stapel op televisie vrolijk aankondigde dat Amsterdamned II er wél zou komen — terwijl er nog helemaal geen script bestond. Soms moet geschiedenis gewoon beginnen met een overhaaste uitspraak.
En toen ging het snel. Maas grapte later dat hij maar gauw iets moest verzinnen, maar twee jaar later ligt er dus een film. En wat voor een. Het verhaal speelt zich af in het Amsterdam van nu, waar opnieuw een reeks gruwelijke moorden plaatsvindt. De grachten kleuren weer rood, de angst kruipt weer uit het water en ineens lijken de legendes uit ’88 toch niet zo afgesloten te zijn als we dachten.
De jonge rechercheur Tara Lee, gespeeld door Holly Mae Brood, wordt op de zaak gezet. Een ambitieuze speurneus met talent en drive, maar ook met de wijsheid om te beseffen dat sommige mysteries een handleiding nodig hebben. En dus klopt ze aan bij niemand minder dan Eric Visser, de gepensioneerde inspecteur die in de eerste film de moordenaar achternaging. Het levert precies het soort dynamiek op waar je als fan op hoopt: de energie van een nieuwe generatie tegenover de koppigheid, ervaring en lange schaduw van de oude garde. De spanning zit niet alleen in de achtervolgingen, maar ook in de koppelingen tussen die twee werelden.
Brood nam de rol bloedserieus. Ze volgde motorrijlessen speciaal voor de film en deed een groot deel van haar stunts zelf. Stapel, inmiddels zeventig, is tegelijk wijzer en roekelozer: hij weigert de jetski-scènes aan een stuntman over te laten, al heeft hij ooit tijdens opnames van de eerste film een dubbele hernia opgelopen. Maar sommige legendes zien de grenzen liever achteraf. Zijn personage Visser komt niet grommend uit pensioen, maar bijna onwillig. Het wordt allemaal pas interessant als fouten, verleden en herinneringen ineens weer relevant blijken, en juist dat maakt Amsterdamned II meer dan een nostalgietrip.
Wat de nieuwe film onmiddellijk bijzonder maakt is de schaal. Waar de eerste film het moest doen met de technieken van de jaren tachtig, kon Dick Maas dit keer los. Drones zweven laag over de grachten tijdens achtervolgingen, er zitten driehonderd visual effects in de montage en de film is vanaf het begin ontworpen om groot, luid en meeslepend te zijn. Dat visiegevoel komt door de regisseur zelf; castleden vertellen dat Maas strak op zijn script zit en exact weet wat hij wil. Alles moet kloppen, precies tot achter de komma. Een luxe is het niet eens, want de productie had slechts 42 draaidagen in de winter en vier extra draaidagen in het voorjaar van 2025. Dan moet iedere scène staan — en volgens de cast stond dat ook.
Dat brengt ons meteen bij het andere unicum: Amsterdamned II wordt niet alleen regulier uitgebracht, maar ook in IMAX. Het is de eerste Nederlandse film ooit die die eer krijgt. Pathé en distributeur Splendid Film wilden vanaf het begin een “on-Nederlandse lancering” en besloten dat dit vervolg op de klassieker uit 1988 het grootste doek en de meest spectaculaire beleving verdient. Daarmee is de film in één klap zowel een eerbetoon aan het origineel als een statement dat de Nederlandse cinema groter durft te denken dan ooit.
Ondertussen legt de film een interessante balans neer. Maas benadrukt dat Amsterdamned II op zichzelf staat; je hoeft de eerste film niet te hebben gezien om deze te begrijpen. Tegelijk zitten er genoeg knipogen in voor de fans die de originele versie bijna kunnen dromen. De sfeer heeft bewust een andere toon gekregen om het publiek te verrassen, niet om nostalgie te rekken. Het fundament van de film is niet “weet je nog?” maar “kijk hier eens.” Filmklassiekers leven zolang ze iets nieuws durven zeggen en dat is precies wat deze film probeert.
Of het gaat slagen? Niemand kan dat voorspellen. En eerlijk gezegd hoort dat bij de spanning. Maas zei zelf dat successen nooit te garanderen zijn; zijn laatste film Prooi kon hem naar eigen idee niet de waardering brengen die hij verdiende. Maar Amsterdamned II voelt anders. Het voelt als een film die gemaakt móést worden, juist omdat hij zo lang niet gemaakt werd. Een film die bestaat omdat het verhaal eindelijk klopte. Een film die én de generatie van ’88 én de generatie van nu wil aanspreken. En als je het ons vraagt: dat is precies de reden dat wij bij Draadbreuk staan te trappelen.
Dit was de eerste Amsterdamned…
Op 4 december 2025 zit de zaal vol. Jong, oud, nostalgisch, nieuwsgierig, hardcore filmfan, misschien zelfs toeristen met te veel GVB-dagpassen. En ergens tussen de stoelen door wordt het weer even 1988, maar dan met drones, IMAX, en Holly Mae die motor rijdt alsof ze nooit anders heeft gedaan. Sommige legendes sterven niet. Sommige legendes vinden gewoon een nieuwe jager.
Meestgestelde vragen over Amsterdamned 2
Wanneer komt Amsterdamned II uit?
Op 4 december 2025 in alle Nederlandse bioscopen.
Komt Amsterdamned 2 II ook in IMAX?
Ja, het is de eerste Nederlandse film ooit die een volledige IMAX-release krijgt.
Moet je de eerste Amsterdamned gezien hebben om deel twee te volgen?
Nee, Dick Maas heeft de film zo geschreven dat hij volledig op zichzelf staat.
Zitten er knipogen naar de originele film in?
Ja, fans zullen meerdere verwijzingen herkennen zonder dat het verhaal ervan afhankelijk is.
Wie zijn de hoofdrolspelers?
Huub Stapel keert terug als Eric Visser en Holly Mae Brood speelt rechercheur Tara Lee.
Waarom duurde een vervolg 37 jaar?
Maas wist jarenlang niet waarom Visser logischerwijs terug zou moeten keren. Pas toen het idee klopte, kwam het vervolg van de grond.
Zijn de actiescènes praktischer of digitaal?
Een combinatie: veel stunts en achtervolgingen zijn echt geschoten, maar de film bevat ongeveer driehonderd visual effects.
Zijn de jetski-scènes terug?
Ja. En ja, Huub Stapel doet het zelf.
Is de film eng, spannend of vooral actiefilm?
Het is thriller en horror, maar groots en fysiek gefilmd — helemaal in de stijl van Maas.
Komt er waarschijnlijk een Amsterdamned III?
Er is niets aangekondigd. Maar na 37 jaar gaat niemand meer met zekerheid “nooit” zeggen.
