• Dennis de Vries
• On 2 oktober 2014

Actioncamera’s vinden we tof. Die kleine, stevige, waterdichte dingetjes die je op je hoofd plakt en die haarscherp vastleggen welke halsbrekende toeren je uithaalt. We hebben ze regelmatig op de redactie. En elke keer komen we weer tot de pijnlijke conclusie dat we een stel suffe zakken zijn.

Met open mond kijken we naar de prachtige beelden van surfers in verre oorden. Van skydivers die hun leven wagen. Van fietsers die smalle straten doorraggen en van snowboarders met een deathwish. Dat gevoel roepen actioncamera’s als GoPro op. Natuurlijk is het allemaal marketing. Maar het is verdomd goede marketing. Want als we dan lezen dat GoPro de Hero4 binnenkort uitbrengt, dan begint bij ons de adrenaline alweer te stromen. Geef ons zo’n ding, dan springen we van een berg, bedwingen we hoge golven, springen we van het fucking dak af.

Er ging dus een groot gejuich op toen we de de Panasonic HX-A500 actioncamera op de redactie kregen. We zagen ons al voor ons hoe we de meest epische beelden gingen fabriceren met de ‘camera met het slangetje’. Maar al snel werd duidelijk: wij doen geen reet. We worden wakker, klappen de laptop open, eten een bord groenten met piepers, drinken een biertje en gaan weer ronken. Het visueel meest extreme wat zo’n dag oplevert is een POV-video van de rij bij de Albert Heijn. Wij doen geen reet, dat realiseer je je pas met zo’n actioncam.

Sufste GoPro video ooit

Mike Fry had ook wilde plannen toen hij zijn GoPro aanschafte. Maar net als ons kwam hij al snel tot de conclusie dat een actioncam je leven niet automatisch verandert in een aaneenschakeling van extreme sporten. “Decided to get a GoPro cause of all the cool videos people make. Quickly realized my life is lame“, schrijft hij op Reddit. De video die het oplevert, waarin extreem toffe GoPro-beelden van anderen worden afgewisseld met shots uit het leven van Fry, is misschien wel de sufste GoPro video ooit gemaakt. Maar wij weten maar al te goed; het is de realiteit. De pijnlijke, totaal niet extreme, suffe, realiteit.