’t Wereldje (120) Met Christine Le Duc en de Consumentenbond
Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je met Draadbreuk in de weer bent. Daarom blikken we wekelijks in ’t Wereldje terug op de raarste zaken die voorbij kwamen. Wat vonden wij er van? Dit dus!
3. Christine Le Duc zorgt voor virtuele druiper
Och mannenbrein, wat ben je toch voorspelbaar. Je kunt het nog zo goed proberen te verbergen, met je intellectuele boeken lezen, Buitenhof kijken en meer van zulks, maar we weten: het is allemaal schone schijn. Met je goede gesprekken. Want als puntje bij paaltje komt, dan draait het alleen nog maar om die paal. Kunnen we omheen draaien met z’n allen, maar het is gewoon waar. Neem nou de volgende kwestie: het schijnt dat veel mensen de afgelopen tijd mail kregen van Christine Le Duc, u weet wel, die winkel waar ze onder andere kleding verkopen voor gelegenheden waar je eigenlijk helemaal geen kleding voor nodig hebt. Reden van de mail: korting op de volgende bestelling. Of nouja, niet dus: de mail was een manier om een zeer agressief virus te verspreiden en kwam niet van de erotiekzaak, maar van lui met minder plezierige intenties.
Punt is natuurlijk dat iedereen ongeveer alle spam in zijn mailbox linea recta de prullenbak in mietert. Korting hier, vage nieuwsbrief daar: huppakee, we kijken niet eens meer. Totdat er een zweem van seksualiteit omheen hangt, dan weten we ineens niet hoe snel we de mail moeten openen. En daarna maar weer achter je oren krabben hoe je aan die virtuele druiper komt.
2. Nederlandse filmindustrie wil met pensioen
Weet je wat ook gewoon nog bestaat? De Nederlandse filmindustrie! Jaja, ze doen net alsof wij met ons download-gedrag van een paar jaar terug de boel over de kling hebben gejaagd, maar ze zijn er nog steeds. Sterker nog: eigenlijk ben ik van mening dat zolang Frank Lammers af en toe met zijn bakkes nog op het witte doek verschijnt, we best nog wel een paar terabyte naar binnen mogen trekken: als hij nog werk heeft, kan het allemaal niet zo erg zijn. Met z’n Michiel de Ruyter.
Maar het ziet ernaar uit dat het filmwereldje er zelf genoeg van heeft. Tijd om in te pakken, de deur dicht te trekken en op een tropisch eiland van een welverdiend pensioen genieten. Toedeloe! Oja, wacht, of wij als Nederland dan wel even 1,2 miljard euro mee willen geven. Een-komma-twee! Miljard! Jawel, want zoveel is de Nederlandse industrie misgelopen door ons gedownload, vindt de Vereniging van Speelfilm Ondernemers. En de regering is daarvan de schuldige, want die trad laks op. Kijk, daar hebben we het weer: wij zijn fout, zij zijn goed. Lekker veul te veul geld beuren voor dvd’tjes en dan klagen als er een alternatief is dat niet alleen gebruiksvriendelijker is, maar ook nog eens gratis. Wie denken we inderdaad wel niet dat we zijn! Het oude denken regeert nog steeds. Wij slingeren uit protest maar weer de torrentclient aan.
1. Consumentenbond: dief met sleutel kan zo je huis in
Als Consumentenbond zijnde moet je af en toe heel hard moord en brand schreeuwen. Voor je het weet realiseert de wereld namelijk dat de organisatie eigenlijk redelijk overbodig is geworden. Er zijn immers genoeg partijen die even goed de belangen van de consument kunnen behartigen. Lang leve het internet zullen we maar zeggen. En zo ontzettend onafhankelijk is de Consumentenbond nou ook weer niet, met hun licenties en dergelijke, al moeten we wel zeggen dat ze daar wel open over zijn. Maar goed: voor je het weet komt er niemand meer op je onderzoekjes af en dus moet je af en toe even de krantenkoppen pakken. Hoe? Dat maakt niet zoveel uit. Neem deze week bijvoorbeeld: grote consternatie over contactloos betalen. Want potverdeurri, het klinkt dan wel lekker veilig enzo, maar dat is het helemáál niet. Dieven kunnen duizenden euro’s digitaal van je zakkenrollen, zo liet de Consumentenbond zien. Enige wat ze nodig hadden: een mobiel betaalapparaat en de pincode van de pas!
Jaja, we gaan er dus met z’n allen aan, of in ieder geval: onze bankrekeningen. Toch? Nouja, dat valt natuurlijk wel mee. Want wat wij altijd hebben geleerd, nog voordat we konden lopen, is dat je ALTIJD je pincode geheim moet houden. Pasjes zijn te stelen, te skimmen en ga zo maar door, maar zolang je je pincode voor je houdt, is er niks aan de hand. En dat geldt natuurlijk ook bij dit onderzoek. Een storm in een glas water dus, de Consumentenbond had net zo goed kunnen onderzoeken dat je dieven nooit de sleutel van je huis moet geven.
Fotocredits:
Bleaut: Nikola via photopin (license)
Doekoe: Money via photopin (license)
Consumentenbond: Youtube