• Paul Gersen
• On 1 november 2014

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je bij Draadbreuk werkt. Daarom is het nooit verkeerd om in ‘t Wereldje even met de beentjes op het bureau resumerend de afgelopen week door te nemen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

5. Spanje maakt internet kapot

Nieuwe media en oude uitgeverijen: als een rode lap op een stier

Wij moeten altijd een beetje grinniken als we de oude media zien ploeteren in dit digitale tijdperk. Van die uitgeverijen die met het mes tussen de tanden achter de typemachine de windmolen die internet heet aan het bevechten zijn. Lekker tegen beter weten in hopen dat alles bij het oude blijft, als je maar genoeg tegen nieuwe ideeën ageert. Tegenwoordig hebben grote mediabedrijven hun vijand gevonden in Google News. Dat is namelijk slecht, want het profiteert met dat gelink naar artikelen toch van hun content en daar moet BETAALD voor worden. Nee echt, zo wordt er in de directies van kranten geredeneerd. In Duitsland lobbyden uitgeverijen voor een copyright-wet die Google zou moeten laten betalen. De zoekmachinegigant reageerde door alle artikelen van News af te gooien. Je raadt het al: de uitgeverijen kwamen in no-time met hangende pootjes terug bij Google om te vragen of ze alsjeblieft weer opgenomen mochten worden in Google News. Tja, het bleek best een slok op een borrel qua bezoekers te schelen.

Je zou denken dat we in Europa een beetje van elkaar zouden kunnen leren, dat we niet honderdduizend keer tegen dezelfde steen aan stoten. Maar nee hoor, in Spanje is er nu een dergelijke copyright-wet aangenomen, die in de volksmond Google Tax wordt genoemd. Binnenkort kan je website daar omver worden getrokken als je linkt naar auteursrechtelijk beschermt materiaal. Handig: nergens meer iemand die je een goed verhaal tipt. Die kun je alleen nog op de website van een krant zelf lezen. Maar goed, daar zullen ze zichzelf ook wel weer achter de oren krabben als ze merken dat niemand meer hun website bezoekt. Dit kan vast niet lang duren, wij drukken de stopwatch alvast in.

4. Nintendo laat je hoofd ontploffen

“Schat, ben ik al bruin?”

Jawel, we hebben er weer een in de categorie ‘plannen die op papier misschien leuk zijn, maar in de praktijk gedoemd zijn te mislukken.’ Nintendo is achter de schermen druk bezig met het ontwikkelen van zijn Quality Of Life-platform, een non wearable-systeem waarmee we waarschijnlijk over een aantal jaren moeten voelen als Heidi und Peter die over de alpenweiden huppelen. Het eerste apparaat dat daarvoor moet gaan zorgen? Een apparaat dat je slaapgedrag in de gaten houdt. En daarvoor hoef je niks om je arm te dragen of onder je matras te leggen. Nee, dit apparaat zet je op je nachtkastje en meet je nachtelijke activiteiten met radiogolven.

Zoals jullie weten zijn wij niet zo van de aluhoedjes-theorieën. Al die mensen die roepen dat alle wifi-signalen, telefoonlijntjes en elektriciteitskabels slecht voor je gestel zijn: prima, ga lekker in een atoombunker wonen. Maar kom op, de hele nacht ingestraald worden door een apparaat dat op een halve meter van je hoofd af staat? Als we dat zouden willen, brachten we wel een bezoekje aan Jomanda, of steken we ons hoofd in een draaiende magnetron. Rare bulten die op ons gezicht beginnen te groeien zien wij nu niet echt als Quality Of Life.

3. Redactie Tweakers wil af van geweten

En het bleef nog lang onrustig op de redactie van Tweakers. Bron Foto: www.tweakers.net

Wij van Draadbreuk zijn dol op Tweakers-journalist Joost Schellevis. Joost is toch een beetje ons geweten. Niet alleen die van ons overigens, die van tout techjournaille. Van heel Nederland waarschijnlijk, als je het Joost zelf vraagt. Joost zorgt ervoor dat we onze eigen levensgewoontes onder de loep nemen. Joost laat ons nadenken over de gezondheid van onze kinderen. Joost zorgt ervoor dat we iedere zin die we schrijven nog even drie keer nalezen en dat we wat vaker de telefoon pakken. Zonder Joost hadden we waarschijnlijk alleen maar pulp op de tv gekeken. Joost droeg al iets wat op een Google Glass leek voordat het bestond, en nog steeds trouwens. Nee, dames en heren, Joost, of eigenlijk zijn Twitter-account, is de lifeline van ons bestaan: zonder dat vallen we keihard naar beneden. Kijk, wij weten dat op waarde te schatten en dat zouden meer mensen moeten doen. Zijn collega’s, bijvoorbeeld.

2. Officieel: geen bestaansrecht voor drones

Dit, maar dan met een bordje boerenkool. Voor Afrika.

Toen de drone zijn intrede deed in het techlandschap werden we bij Draadbreuk behoorlijk enthousiast. Met een beetje fantasie, creativiteit, doorzettingsvermogen en mensenlievendheid zou je met die apparaten de wereld een beetje beter kunnen maken. We zagen het ons al helemaal voor ons: hongersnood in Afrika? Een paar duizend van die dingen de lucht in sturen met borden boerenkool eronder en weg zijn de hongerbuikjes. Natuurramp? Hup, daar gaan ze weer met noodpakketten. Lekke band midden in de rimboe? Geen probleem, de dichtstbijzijnde garage stuurt effe een plakpakketje jouw kant op.

Maar zo werkt het natuurlijk niet. Tegenwoordig worden de huis-tuin-en-keuken-drones gebruikt om filmpjes te maken van mensen die geen ene zak uitspoken,opgezette katten en struisvogels de lucht in te sturen en ruzie te schoppen tijdens voetbalwedstrijden. Laatste onzinnige project: The Coffee Copter, waarmee je via een app koffie kunt bestellen die dan weer met een drone bij jou op kantoor wordt bezorgd. Jawel mensen, zo is het tegenwoordig gesteld met de vernieuwing: we gebruiken technologie liever om lekker de hele dag op onze reet te zitten en niemand meer te ontmoeten (de beste ideeën ontstaan immers, naast in de kroeg, bij het koffiezetapparaat), dan de wereld wat mooier te kunnen maken. De coffeecopter bewijst dat de drone eigenlijk geen bestaansrecht heeft.

1. LG pakt Bermudadriehoek in promocampagne

Het is net Sinterklaas als je pakketjes van LG uitpakt…

Postbodes zijn niet te benijden. Wij moeten er in ieder geval niet aan denken: door weer en wind met je fietsje van deur tot deur, meerdere keren per dag achterna gezeten worden door rottweilers en bouviers die nu eenmaal een voorliefde hebben voor mensen gestoken in oranje jassen en schijnt de zon dan eindelijk, moet je zo’n lullige korte broek aan. En dan te bedenken dat je baan steeds meer op de tocht komt te staan, want tja, internet en e-mail enzo. Daar zouden wij ook agressief van worden. We snappen dan ook best dat er onderweg om de haverklap post en pakketjes verdwijnen. Je moet het werk toch leuk maken voor jezelf. Maar daardoor is de Nederlandse post de grootste Bermudadriehoek na, euh, de Bermudadriehoek zelf. Grote kans dat als je een Boeing 747 inpakt, volplakt met postzegels en op de bus doet, die ook niet aankomt.

Het zorgt ook bij ons nog wel eens voor hoofdbrekens. Onze Bart wacht al weken op een kartonnen VR-bril die hij gaat testen. Dennis, in Polen nota bene, heeft ‘m allang binnen. Wij weten het alweer: waarschijnlijk zit er nu ergens iemand op de bank dat ding in elkaar te knutselen omdat hij denkt dat het een waxinelichthouder is. Maar het gaat wel een beetje ver om als promoafdeling te spelen met het gegeven dat er bij de post dingen in het niets oplossen. Zo kreeg Ger onlangs een pakketje van LG. Hij tekende er netjes voor en maakte ‘m lichtelijk enthousiast open, waarna de schrik ‘m om zijn hart sloeg: leeg! Of leeg: na drie keer kijken bleek er een klein briefje in te zitten, met een stalen bandje. “Dit is deel een van de LG G Watch R.” Kon hij alvast in de stemming komen. Prima jongens, dank, maar willen jullie het klokje zelf even over de mail gooien?

Fotocredits:

Matador: Chema Concellon via photopin cc
magnetron: Corie Howell via photopin cc