• Paul Gersen
• Op 27 juni 2015

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je met Draadbreuk in de weer bent. Daarom blikken we wekelijks in ’t Wereldje terug op de raarste zaken die voorbij kwamen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

5. Google helpt de wereld tegen ons ochtendhumeur

Dit is Paul voor tienen zonder koffie

De meest gebruikte gadget op de Draadbreuk-burelen is zonder twijfel de koffieautomaat. Man, we zijn echt niets waard als we ’s ochtends op kantoor komen en we niet eerst even een extra sterk bakkie pleur naar binnen hebben gewerkt. Of een: drie komt meer in de buurt. Vooral ondergetekende heeft wat opstartproblemen. Het is weleens gebeurd dat ik Ger bijna naar de keel vloog, omdat hij net even iets te hard praatte en me in de zij porde. Reden: geen koffie in huis. Het was dat Bart snel bij de buren een pot vol met het zwarte goud confisqueerde, anders had de beste man nu waarschijnlijk Uitbuiken in een rolstoel en met een nekbrace gepresenteerd.

Die opstartproblemen kunnen ook voor calamiteiten zorgen bij het beantwoorden van de mail, iets dat ik zo tussen mijn eerste en derde bakje koffie doe. Dat Dennis – standaard al vroeg in de ochtend aan het werk – me opgewekt een filmpje doorstuurt van katten die op een robotstofzuiger zitten. Aardig bedoeld en best wel grappig, maar niet als ik met de slaap in mijn ogen me loop te ergeren aan de straatveegauto die met een hels kabaal onder mijn raam rijdt. Dan gaat de capslock aan en tik ik bijna zonder het te weten LEUL, DENK JE NIET DAT IK IETS BETERS TE DOEN HEB. DOOD MOET JE! DOOD! Geldt ook voor die leuke pr-mevrouw die me enthousiast wijst op de release van een nieuwe draagbare harde schijf. “Als ik me ooit ga interesseren voor dit soort onzin, stuur ik je wel een mailtje vanuit de HEL”, verschijnt er dan al snel op het beeldscherm. Echt waar, ik ben een hele lieve jongen, maar niet voor tien uur ’s ochtends. Maar men ziet dit soort mailtjes nooit verschijnen. Mijn grote vriend in het gloren van de dag is de undo send-optie van Gmail, die me na het sturen van een berichtje even aan het denken zet: goh, was dit vriendelijk en maak ik zo goede sier? Om daarna het mailtje terug te halen en iets aardigers te schrijven. Daar zijn heel wat ruzies door voorkomen. Punt was echter dat de feature in de beta-fase zat en diep in de instellingen verborgen was. Hoeveel mensen hebben zich wel niet in de nesten gewerkt, doordat ze niet op de hoogte waren van undo send? Maar dat is nu voorbij: Gmail formaliseert de functie en zet het direct onder settings. En zo werd de wereld weer een beetje vriendelijker.

4.Goede reden om geen gadgets van de HEMA te kopen

“Schat waar heb je die onderbroeken vandaan?!”

Er zijn van die zaken waarvan je van te voren weet: dit gaat niet werken. Als er iemand autoradio’s vanuit zijn kofferbak verkoopt, kun je er bijvoorbeeld een beetje vanuit gaan dat het apparaat niet compleet nieuw is, hij niet in de originele doos wordt geleverd en de garantie verlopen is: een kat in de zak, dus. Geldt ook voor brillen op de markt: die zullen waarschijnlijk niet helemaal fantastisch geslepen zijn en degene die ze verkoopt is niet de opticien die je het beste advies geeft. En dus loop je binnen twee dagen met een hoofd dat voelt alsof iemand je ogen probeert uit te drukken. Als een straattentje goede döner kebap pretendeert te verkopen, maar je ziet de mos op de koeling groeien en het okselzweet van de kok zo in je broodje druppelen, kun je beter even doorlopen. Sommige dingen koop je gewoon bij een expert, iemand of een bedrijf dat er verstand van heeft.

Dus waar ga je naartoe als je een smartphone of een accessoire ervoor moet hebben? Het maakt eigenlijk niet zo heel veel uit, de Vodafone’s, Telforts en andere zaakjes wisselen elkaar zo ongeveer af in iedere winkelstraat, om nog maar te zwijgen over de miljoenen websites waar je terecht kunt. Maar je gaat natuurlijk niet naar de HEMA. Je denkt niet: potverdorie, ik heb een powerbank nodig, waar kan eens kwaliteit vandaan trekken en loopt dan die toko binnen. Zelfs niet als je er een met Jip & Janneke-logo wilt. De HEMA is voor ondergoed, bedlinnen, badlakens, inpakpapier en tompouces. En dus is dit heel logisch. We kopen onze boxershorts toch ook niet bij de Gamma? Als zou het toch wat pijnlijker zijn als je verkeerd gekochte onderbroeken hetzelfde doen als je verkeerd gekochte powerbanks.

3. Lol, redacteur denkt dat internet je dom maakt

Sinds wanneer werk deze meneer bij The Verge?

Wist je dat er jaarlijks meer mensen overlijden na het likken van een batterij dan aan haaienbeten? Dat een aantal jaar geleden drie vijfde van alle hijskranen in Dubai stond? Dat een damhert uit stilstand twee meter vertikaal in de lucht kan springen? Bam, drie feitjes die ik ooit op internet las en onbewust heb opgeslagen. En jullie weten ze nu ook, dus voor jullie geldt hetzelfde. Niet dat ik er wat aan heb, maar dat heb ik ook niet aan het uit mijn hoofd weten van een telefoonnummer. Die staat namelijk in mijn telefoon en als ik die niet bij me heb, kan ik toch niet bellen. Door internet – en in het bijzonder Google – hoef ik heel veel dingen niet meer te onthouden (telefoonnummers dus, maar ook landkaarten en restaurants die iemand mij vijf jaar gelden heeft getipt) en dat is heerlijk, want zo blijft er genoeg ruimte over voor andere zaken. Hoe ik snel iets opzoek op internet, bijvoorbeeld. Websites waar ik kan vinden wat ik nodig heb.

Maar volgens Thomas Ricker, een The Verge-redacteur die in Amsterdam resideert, heb ik het bij het verkeerde eind. Hij zegt dat hij door Google en Apple DOMMER is geworden. Hij kan tegen Siri zeggen: “bel mijn vrouw”en ze wordt gebeld. Haar nummer hoeft hij niet te weten. Goed, je kunt ook zeggen dat je door de ruimte die je bespaart in je geheugen door haar telefoonnummer niet te weten, hij überhaupt heeft onthouden dat hij haar moet bellen, maar dat zal wel weer te ver gaan. Ricker heeft een hele opsomming van dingen die hij vroeger onthouden zou hebben en nu niet meer. Maar wacht even, ligt het niet een beetje aan de beste man zelf hier? Al na het lezen van die de eerste regel van zijn epistel denken we toch aan dat laatste. Want als je al vijftien jaar hetzelfde telefoonnummer hebt en je kunt ‘m nog steeds niet onthouden, dan kun je Apple en Google niet de schuld geven. Nee, dan ben je gewoon een luie zak.

2. Yes, we krijgen een hooverbike!

Binnenkort kun je niet meer rustig door het bos wandelen

Toet toet, opportunisten-alarm! Jaja, wij kunnen er wat van hoor, bij Draadbreuk. Vandaag kunnen we ontzettend tegen je zijn, maar morgen sluiten we je weer liefkozend in de armen (houd hoop, Vincent Everts!). Met die gedachte bij dezen een hele dikke shout-out voor het Amerikaanse leger. U weet wel, van de clusterbommen, drones en beschietingen waar nog wel eens een burgertje bij omkomt. Maar laten we het daar vandaag eens even niet over hebben. Tussen al dat nogal opzichtig mengen in andermans conflicten door zorgen de militairtjes er wel voor dat er binnenkort een enorme wens van ons in vervulling kan gaan. The US Department Of Defense is namelijk een samenwerking aangegaan met de start-up Malloy Aeronautics om een echte hoverbike te maken! Jawel, vergeet Marty McFly op zijn in vergelijking toch een beetje sneue hoverboard, dit is the real deal. We zien ons al in ons lederen jackie een metertje boven het asfalt scheuren, wind in onze haren en zo trots als een aap met zeven lullen. Star Wars komt naar je toe deze zomer! Dus dank, soldaten, morgen gaan we weer klagen over waterboarden en dergelijke.

1. Draadbreuk was bij UE en het liep uit de hand

Oja, het ging waarschijnlijk over deze speaker. Dachten we.

Bij Draadbreuk werken we sinds een jaartje met Slack, een online programma waarmee we onze communicatie perfect kunnen stroomlijnen. We zijn immers mannen van de wereld en het komt niet vaak voor dat we allen tezamen in dezelfde ruimte zijn. AirBnB gebruikt het, de NASA werkt ermee en Draakbreuk ook. We hebben verschillende kanalen waarin we converseren: eentje over redactionele zaken, een voor marketing, een linktip-kanaal en een voor speciale projecten. Wacht, ik vergeet er eentje. Oh ja, het kanaal ‘general’! Daar wordt alles in besproken wat er eigenlijk niet toe doet. Ouderwets geouwehoer, oftewel: het domein van onze Ger. Ger kan daar in monoloogvorm een uur lang een treinreis naar Amsterdam verslaan, een filmpje van de concurrent tot op de nanoseconde verbaal ontleden en ons op de hoogte stellen van zijn nachtelijke kroegavonturen. Daar word je natuurlijk op den duur hondsdol van, zo’n telefoon die maar blijft trillen omdat meneer zo graag wil delen, maar af en toe is het goud.

Zo was onze blonde vriend afgelopen woensdagavond samen met Bart bij een feestje van Ultimate Ears. Je weet wel: van die luidsprekertjes. En het mag inmiddels geen verrassing zijn dat wij bij Draadbreuk wel van feestjes houden, zeker als er expliciet in de uitnodiging vermeld wordt dat er ‘lekkere hapjes en voldoende drankjes’ zijn. Nou, het bleef lang stil op de ‘general’. Iets over achten kwam Bart er even door. “Kansloos gin-tonic drinken nu” en dan weet je wel hoe laat het is. Het duurde tot half een voordat we het los kwam. “We gaan toffe dingen doen”, klonk het. “Hoe dronken ben je precies? Afgerond op vijftallen gin-tonics?”, vroeg Dennis. Het antwoord van Ger had niet beter kunnen zijn. Benieuwd hoe beschaafd het filmpje is gebleven. Dat zien we komende week…

Fotocredits:

Boem: San Juan Fireworks in Roses (2014) via photopin (license)