• Paul Gersen
• Op 10 januari 2015

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je bij Draadbreuk werkt. Daarom is het nooit verkeerd om in ‘t Wereldje even met de beentjes op het bureau resumerend de afgelopen week door te nemen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

5. Wij zijn Charlie

En dat zijn we allemaal

Als techjournalist begeef je je doorgaans ver van de boze buitenwereld. Het ergste dat je kan gebeuren, is dat er een telefoon door een fabrieksfoutje ontploft, een corrupte oplader in de fik vliegt of dat je vingers breken na een dagje te hard tikken op een toetsenbord. En dan nog is de kans groter dat er een komeet op je hoofd landt. We kunnen verhalen schrijven waar mensen zich aangevallen door voelen, als ze journalistiek goed onderbouwd zijn zal niemand ons een strobreed in de weg leggen. De satire in deze rubriek zal misschien ook niet door iedereen worden gewaardeerd, maar iedereen weet: het is satire. Wij geven onze mening en dat moet iedereen kunnen doen zonder gevaar te lopen. Dat is een van de grondvesten van onze samenleving.

Dit is zonder twijfel het lastigste stuk uit ’t Wereldje ooit om te schrijven. De aanslag op Charlie Hebdo raakt ons namelijk verschrikkelijk hard. Bij Draadbreuk duiden we graag het nieuws, maar dit valt niet te duiden. Nergens. We kunnen opmerkingen gaan maken over dat deze barbaarse actie ons allemaal raakt. Dat we op moeten komen voor onze rechten en niet mogen buigen voor dit soort terroristische acties en ze zijn allemaal waar. Maar als we denken aan de mensen van Charlie Hebdo, die jarenlang beveiligd werden en waarschijnlijk dus al jaren in angst hebben geleefd, het moment dat ze tijdens een redactievergadering twee gewapende mannen binnen zagen komen, hun leven aan zich voorbij zagen flitsen toen ze in koelen bloede werden vermoord en hun nabestaanden het meest verschrikkelijke telefoontje kregen, klinkt alles obligaat. Nee, deze keer weten we echt niets te zeggen. Alleen dat ook wij Charlie zijn.

4. CES draait vooral om Will.i.am

Stijicoontje hoor, die Will.i.am

Draadbreuk was dit jaar niet aanwezig op de CES in Las Vegas. Dat kun je jammer vinden, maar we hadden een goede reden. Geld was niet het probleem. Tijd ook niet. De angst om tussen het nerdy techjournaille met onze adembenemende looks en charmante praatjes alle aanwezige vrouwen mee naar huis te krijgen en zo een rugkwetsuur op te lopen, hadden we graag op de koop toegenomen. Nee, de factor die ons deed besluiten lekker thuis te blijven was Will.i.am. Om onverklaarbare redenen heeft de techwereld het vervelende frontmannetje van The Black Eyed Peas – die met het stuk uit het haar – in de armen gesloten als stijlicoon. En dus kun je op een van de grootste techbeurzen ter wereld je kont niet keren of je struikelt over deze meneer. Praatje hier, video-verbinding daar, en passant nog even een ridicule smartwatch presenteren en hup, door naar het volgende event. Will.i.am is de Wally, als de Where Is Wally-tekeningen alleen maar zouden bestaan uit Wally’s en je moest zoeken naar de enige niet-Wally.

Goed, dat klinkt wel heel erg meta, maar dat past wel bij Will.i.am. De rappert kwam zelf immers ooit met de volgende quote: “One time I had a dream and in my dream I went to sleep and had a dream, woke up and told everyone my dream, then said, ‘Wait a minute, I’m still asleep,’ so I had to wake up again.” We bedoelen maar: zet er Yo dawg voor en Xzibit heeft er een geduchte meme-concurrent bij. Ook op de CES kwam er weer regelmatig dunne poep uit de mond van Will.i.am. Bij de lancering van de i.amPULS, zijn nieuwe smartwatch computer on your wrist, had hij wel wat op te merken over het design. “We’re trying to create a fashion device no different as far as the aesthetic than a Chanel cuff or a Gucci band or a 1980’s punk rock with the leather band.” Ja hoor, Will.i.am, lul er maar een punt aan. De i.amPULS ziet er gewoon uit als de Samsung Galaxy Gear S. Maar dan lelijker.

3. TP Vision: jullie willen onzin, wij maken onzin

Ha, hebben we je mooi tuc!

Wel op de CES dit jaar: onze grote vrienden van NUtech. Zij probeerden Will.i.am blijkbaar te vermijden door zich opzichtig in de krochten van de techbeurs te begeven. Wij kunnen het ons in ieder geval niet voorstellen dat wanneer er op iedere hoek van de immense beursvloer een kekke startup met een toffe gadget staat, je kiest voor een lang interview met Danny Tack, hoofd productplanning en strategie bij TP Vision. Wat dat is, vraag je? TP Vision ontwikkelt voor Philips flatscreens. Dat klinkt saai en dat is het natuurlijk ook, maar ons aller Colin van Hoek kwam wel met wat opvallende quotes terug. Niet dat ultra HD niks toevoegt op kleine televisies overigens, want dat weet iedereen die ook maar een klein beetje gezond verstand heeft.

Nee, het venijn zat ‘m in de follow-up vraag over gebogen tv’s. Uit het antwoord van Tack blijkt namelijk dat het zomaar kan zijn dat TP Vision binnenkort wél kleine ultra HD-televisies gaat ontwikkelen, ook al heb je er geen zak aan. Want jullie willen het. Of jullie: waarschijnlijk doelt Tack hier op al die mensen die de ballen verstand van flatscreens hebben, de term ultra HD ooit hoorden vallen en dat ook willen, ook al is hun woonkamer niet groter dan een hondenhok. En waarom zou je de consument voorlichten en zeggen dat je veel beter voor een goedkoper full HD-model kunt gaan omdat je het verschil toch niet ziet, als je die mensen ook wat extra geld uit de zak kunt kloppen? Juist. Fuck morele bezwaren, laat je lekker tuk nemen door Tack.

2. Japanners willen dood voor iPod Touch

Zelfs KFC doet mee met Fukubukuro…

Jongens, laten we er niet omheen draaien. In Nederland bin wi-j zuunig. Na een date met de vrouw van je dromen netjes de rekening splitten. Dertig cent fooi in de taxi om mooi af te ronden. Op je verjaardag mensen vragen hun eigen drank mee te nemen. Of een envelop. Kijken of je dat kratje bier gratis mee uit de supermarkt kunt smokkelen. Jaja, we hebben een reputatie in de wereld en dan kun je gaan uitleggen dat het heus allemaal niet zo zwart-wit is, maar als er dan weer beelden opduiken van de Drie Dwaze Dagen bij De Bijenkorf waar vijf moekes met alle macht aan een spijkerbroek van drie tientjes lopen te trekken, weet je dat het vechten tegen de bierkaai is. We zullen er mee moeten leven. Misschien is het zelfs wel onze identiteit, moeten we het juist omdraaien naar iets positiefs. Het uitbuiten! Hel, fok de wereld, wij zijn zuinig en we zijn er trots op! 

Maar momenteel is er een volk dat hard bezig is met het toornen aan onze spaarzaamheid. Jawel, het zijn de Japanners! Dat verdient even wat uitleg. In Japan bestaat het fenomeen ‘fukubukuro’. Dat is een soort goodybag die winkels aan het begin van het jaar verkopen. Je weet als klant niet wat er in zit, maar voor een vaste prijs heb je wel een zak vol aanbiedingen. Een soort grabbelen voor huisvrouwen dus. Ook de Apple Store doet in Japan mee met dit verschijnsel. Voor omgerekend driehonderd dollar kon je een tas op de kop tikken. Daar kon in het gunstigste geval zomaar een Macbook Air, een Beats By Dre Wireless en een Apple TV in zitten! Maar ook een iPod Touch en een paar Apple-oortjes. Uit het winterse Sapporo doken deze week foto’s op van een immense rij die zich een dag voor de verkoop voor de winkel van Apple ontwikkelde. Met hevige sneeuwval en temperaturen van min acht zaten mensen een etmaal kou te kleumen. Voor wellicht een iPod Touch, dus, waar je wel gewoon geld voor moet neertellen. Nee, in vergelijking met onze oosterse vrienden smijten we met geld alsof ons leven ervan af hangt.

1. Kim Kardashian zit aan je bips

Ik wil je billen zien!

Jaja, onze billen! Dennis schreef er van de week al even over. Dat er op de redactie een paar prima exemplaren rondlopen en dan hebben we het niet over die wulpse stagiaire die bij ons de koffie komt rondbrengen en af en toe een gevallen pen van de grond moet rapen, maar gewoon over de onze. Want jullie dachten misschien dat onze verslaggever te Polen een grapje maakte, maar niets is minder waar. Jullie favoriete redacteuren zijn namelijk voorzien van wat ze in het Frans ‘le derrière parfaite’ noemen. Als er ooit een canon van de mooiste zitvlakken in Nederland komt en er zijn maar vier plaatsen beschikbaar, dan zit niemand erbij, behalve wij. Je hebt La Pietà van Michelangelo, de Mona Lisa van Da Vinci en de bipsen van Draadbreuk. Daarna komt pas De Nachtwacht. De traan van Maxima was niet vanwege de muziek van Carel Kraayenhof, maar omdat ze dacht aan onze tush. Een vreugdetraan.

Er is ter wereld maar een persoon die onze achtersten kan overtreffen. Kim Kardashian. Zij is de koningin van de kontjes. Meer bil dan vrouw en daarvoor applaudisseren wij. Maar ze gaat onttroond worden. En als techjournalisten komen we er natuurlijk niet onderuit die te gaan testen. Lieve mensen, binnenkort gaat al het meubilair op het Draadbreuk kantoor eruit, opdat wij onze kont kunnen keren. de studio wordt verbouwd, er is geen tafel of stoel meer nodig. Nee, Ger’s plantje zetten we tijdens uitbuiken! gewoon op de reet van Bart, terwijl die van Paul het statief van de camera (met groothoeklens) draagt. Het wordt prachtig, mensen! Prachtig!

Foto-credits:

Fukubukuro: atsukosmith via photopin cc