• Dennis de Vries
• Op 26 mei 2015

Draadbreuk checkt indiegames in Polen. Waarom? Omdat we er toch zijn en zodat jij het niet hoeft te doen. Op Indie game-congres Digital Dragons in Krakau speelden we bijzondere games van kleine ontwikkelaars.

Games in Polen. Zijn die er? Jazeker. Je hebt vast eens gehoord van The Witcher 3: Wild Hunt die momenteel grossiert in positieve reviews. En misschien ken je ook This War of Mine, een iets kleinere titel die wordt overladen met awards en prijzen. Maar er gebeurt ook veel in de Poolse gamewereld waar je verder nooit wat van zult horen in het Westen. Draadbreuk is er toevallig toch, dus toen afgelopen weekend in Krakau de Digital Dragons gamebeurs werd georganiseerd, stapten we even binnen en checkten de scene. Deze games vielen op.

Lichtspeer

Lichtspeer klinkt misschien een beetje Nederlands, maar het is Duits. Maakt niet uit want het is evengoed een tongbreker voor Polen die het willen uitspreken. Die naam is een vreemde keuze voor een gamestudio, genaamd Lichthund, die verder zo Pools is als wodka en Wojtek de beer. ‘Een beetje vreemd’ is ook meteen de beste manier om het spel te omschrijven. Lichthund zelf omschrijft het als de ultieme post-arcade speer shooter. Goede niche is dat. Aan backgroundstory doen de makers niet zoveel: lang geleden, stuff happened en daarmee mag je het doen. Verder gooi je met speren van licht tegen Frankenstein-monsters en zombiezakenmannen en is het spel vooral uitgevoerd in pasteltinten. De constante rij die er bij de demo-pc’s stond op Digital Dragons en het feit dat ze aan het eind van de dag als ‘runner up’ van beste indie game werden verkozen, bewijst dat ‘een beetje vreemd’ best lekker kan zijn.

Space Box

Voor dit spel moet je niet ‘out of the box’ denken. Voor dit spel moet je de doos wórden. In Spacebox ben je een kartonnen doos met ogen die in de ruimte van platform naar platform hopt om zo steeds een level verder te komen. God, dat klinkt suf, maar ho wacht…dit is serieus heel leuk en wordt naarmate de levels vorderen verdomd uitdagend. Alles in het spel is volledig ontwikkeld door Tomek Graczyk, een dude met een Dragonball Z kapsel dat in model wordt gehouden door een skibril zonder glazen. Hij heeft een bijzonder toffe casual game gemaakt. Levels zijn kort, maar uitdagend. Ze vereisen ruimtelijk denken, vallen en opstaan en logisch nadenken. En ze zijn vooral leuk om te spelen. Veel meer zeg ik er niet over, dit moet je lekker zelf gaan proberen als het ergens in de komende maanden uitkomt voor iPad en iPhone. Tomek denkt er aan de eerste 10 levels gratis te maken. Genoeg om je hooked te krijgen.

Ready, Steady, Mental & Zombiebucket

Voor wie denkt: “Dit lijkt wel een 1 april grap”, je hebt helemaal gelijk. De gasten van Submachine Factory doen hun 1-april-kikker-in-je-bil in stijl en dus kun je het krankzinnige Ready, Steady, Mental gewoon downloaden in de Google Play Store. Zorg voor een Cardboard-achtige VR-headset en dat niemand je ziet of hoort en ga uit je plaat. Of check Uitbuiken van afgelopen maandag even, dan weet je waarschijnlijk genoeg.
Een serieuzere poging, eentje die ze naar eigen zeggen wél wat geld moet opleveren, is Zombiebucket. Het is een kruising tussen Tetris en Bejeweled maar zelf noemt de ontwikkelaar het liever een ‘arcade Match-3 Pixel-art Zombie Slasher in a bucket’. Volgens mij is het reteverslavend en leuk om te spelen. Vanaf 28 mei moet het gratis te downloaden zijn voor iOS, dus check het zelf.

Kursk: the game

Weet je wat volgens mij best wel kut is? Als je ergens in een stalen buis diep onder de zee zit en de boel explodeert, waarna je nog een paar dagen wacht op redding die niet komt. Dat overkwam de bemanning van de Russische kernonderzeeër Koersk in het jaar 2000. Binnenkort komt daar een spel van met de naam Kursk. Gameplay konden we nog niet zien, daar was het te vroeg voor. Wel kregen we te horen dat je aan boord van de onderzeeër gaat om een mogelijke saboteur op te sporen. En na de onvermijdelijke explosie op het schip verandert de dynamiek van het spel en moet je zien te overleven. Too soon? Welnee, vindt Igor Zielinski van ontwikkelaar Jujubee. Er zijn ook boeken en films gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen uit de recente geschiedenis, waarom dan geen games? Goed punt, we houden ‘m in de gaten.

Nothing

Voordeel is wel: als je game over bent, kun je de controllers gewoon opeten.

Je komt voor de bananen, gaat weg met een psychose. Welkom bij de stand van Evil Indie Games. De demo van hun spel ‘Nothing’ was te spelen met bananen. Geen grap, drie bananen in schil, via Makey Makey verbonden, dienden als controller voor de endless runner. In het spel ben je een boodschapper die een pakje moet brengen naar een ijskoningin en dat moet je doen door precies op tijd over het smalle pad links en rechts te rennen. Een beetje zoals Temple Run, maar dan met een stevige dosis ketamine in je kanis. Want de graphics en muziek van Nothing zijn retro-hysterisch, de zwevende pixelhoofden die je vage aanwijzingen of levensadviezen geven zijn onheilspellend en het feit dat het spel naarmate je verder komt niet alleen steeds sneller gaat, maar ook steeds meer glitches gaat vertonen, doet rare dingen met je hersenen. Kun je nagaan als je ‘m speelt op de Samsung Gear VR, die hij ook had liggen. Niet alleen het spel is (bewust) glitchy, ook jouw realiteitszin na een paar potjes Nothing.

Wings of Fire

Zelden zo hard achter de oren zitten krabben als toen Samsung de eerste Gear smartwatch uitbracht. Dat was in 2013. Daarna heb ik ontzettend hard niet meer gedacht aan het apparaat. De ontwikkelaar van Wings of Fire deed dat om onduidelijke reden wel, en dat is maar goed ook. Zij gebruiken de Samsung Gear als controller voor hun arcade flight game voor Android en iOS. Daardoor hoef je niet meer met je dikke worstenvingers op het kleine beeldscherm te prikken waarop ook alle actie te zien is. En het werkt nog eens verrassend goed ook. Petje af!

The Shadowborn

Maar de grote winnaar van Digital Dragons 2015 was ontwikkelaar My Next Games, afkomstig uit het immer gezellige Częstochowa (Bij Ransdorp linksaf). Hun spel The Shadowborn trok niet alleen veel bekijks op de vloer, het viel aan het eind van het congres ook in de prijzen. The Shadowborn ging naar huis met de Best Indie Game Award en de 1ndie World Special Award. Waarom? Op het eerste gezicht is het gewoon een eenvoudige adventure. Je loopt, van bovenaf gezien, door het Realm of the Archive. Je zoekt powerups, je vecht wat tegen vijanden. Tot zover weinig nieuws onder de zon. Maar alles wat je doet heeft invloed op de persoonlijkheid van het figuurtje dat je bestuurt. Pak je elke gouden munt die je tegenkomt, dan zal hij een goudzucht ontwikkelen die later in het spel onbedwingbaar wordt. Check je elk kamertje voor power-ups dan creëer je een dwangmatig gewoontedier. Balans is de sleutel tot een succesvol karakter. Tel daarbij op dat je dood kunt gaan aan een reeks van verwondingen en ziektes die elk hun eigen behandeling behoeven, dat je vijanden op talloze verschillende manieren te lijf kunt gaan en dat het er ook nog eens lekker uitziet en je hebt een award-winning indie game.