Lytro Illum: wie-o-wie wil ‘m?
We weten niet of we er van moeten houden, of het moeten haten. Lichtveldcamera’s zijn helemaal de bom, en toch ook zo kansloos. Enkele maanden terug nog bewonderden we de mogelijkheden van de Lytro, maar hekelden zijn beperkingen. Het bedrijf heeft sinds gisteren een nieuwe lichtveldcamera, de Illum. Die ziet er een stuk beter uit dan zijn voorganger, maar lijkt ook nog net zo kansloos.
De Lytro staat vooral bekend als de camera waarmee je niet scherp hoeft te stellen. Dat kan namelijk nádat de foto’s zijn gemaakt. Doordat de camera via een ingenieus systeem niet alleen de kleur en helderheid, maar ook de richting van lichtstralen vangt, zijn dat soort bijzondere trucjes mogelijk. Maar nadelen waren er genoeg. De foto’s waren bijvoorbeeld niet af te drukken en konden niet zomaar gedeeld worden. En de Lytro camera zelf was ronduit lachwekkend: een stokje met wat ongemakkelijke knoppen en een minescuul schermpje. En er kwamen nog beroerde foto’s uit ook. Hou op zeg.
Video: onze mening over de originele Lytro
Hoe anders moet dat zijn met de Lytro Illum. Het design is optimaal functioneel om foto’s mee te maken, ergonomisch geschikt om foto’s mee te maken en het ziet er uit alsof je er foto’s mee kunt maken. Kortom: anders dan zijn voorganger heeft hij in ieder geval ruwweg de vorm van een camera. De enorme 30-250mm lens met f/2.0 diafragma heeft zorgt voor 8x optische zoom. En achterop zit een touchscreen groter dan een postzegel waar we vorige keer naar stonden te turen. Met 4 inch groot en 480×800 pixels resolutie zit daar in ieder geval genoeg verbetering. Ondanks de wat traditionelere behuizing, is, ziet het er nog steeds futuristisch uit. Vooral het feit dat lens gekanteld op de body staat is tof. Gelukkig is het beeldscherm ook los weer terug te kantelen, voor beter zicht.
Verdere verbeteringen zitten binnen in het apparaat, zo belooft Lytro. Zo worden beelden nu opgenomen in een resolutie van 40 Megaray. Dat klinkt indrukwekkend, maar in normale-mensen-taal betekent dat foto’s van ongeveer 4 megapixels groot. Maar goed, de vorige Lytro camera had ‘slechts’ en resolutie van 11 Megaray. Dan heb je hier dus niets over te klagen. Een processor met ’tablet-class processing power’ (lees: de nieuwe Snapdragon 801) zorgt er voor dat de foto’s snel genomen en verwerkt worden. Verder is het toestel voorzien van wifi, een SD-kaart-lezer en kun je er een flitser of statief aan vast maken.
Zo werkt dat dus, een Lytro-foto
Dat Lytro innovatieve, mooie dingen kan bedenken en maken, dat was al duidelijk na hun eerste lichtveldcamera. Maar nu komt de echte uitdaging: overtuig ons en de rest van de wereld maar eens dat we interactieve foto’s, waarbij je achteraf scherp kun stellen, inderdaad liever maken dan platte plaatjes. Het blijft toch een beetje een geinige gimmick. Drie keer leuk, daarna wens je een gewone .jpg te kunnen maken, zo bleek bij de review van de eerste Lytro. Tel daar nog eens bij op dat een beetje smartphone door slimme softwaretrucjes ook achteraf scherp kan stellen, en je hebt een camera waar waarschijnlijk niemand op zit te wachten. Een enorm innovatieve, sterk verbeterde en unieke camera waar niemand op zit te wachten. Dat dan weer wel.
-
Leuke innovatie! Ik denk dat we van deze technologie nog veel gaan horen. Trouwens, de opmerking “Tel daar nog eens bij op dat een beetje smartphone door slimme softwaretrucjes ook achteraf scherp kan stellen” beschrijft niet echt wat die softwaretrucjes doen: die kunnen namelijk alleen bepaalde delen van foto’s (nog meer) onscherp maken. Als je een foto maakt van een schelp op een druk strand – en je stelt scherp op de schelp – dan zul je de achtergrond nooit meer helemaal scherp krijgen. Je kunt hooguit de schelp zovéél vervagen dat de illusie wordt gewekt dat er is scherpgesteld op het drukke strand.
-
Ook dat beschrijft niet echt wat de softwaretrucjes doen. Nokia’s Refocus neemt een reeks foto’s waarbij het focuspunt verlegd wordt. In principe kies je achteraf dan één van die foto’s. De nieuwe Android camera neemt ook meerdere beelden op om diepteinformatie te verzamelen. De HTC One (M8) legt dan weer diepte informatie vast in de afbeeldingen door middel van de tweede camera.
Vergeleken met Lytro zijn het allemaal goocheltrucjes. Niet echt, maar nét echt. Maar dat is het punt. Waarom zou je $1600 voor een camera betalen die één dingetje heel goed kan als je het nét echt op een bestaande smartphone kunt krijgen? Die ene keer dat ik wil refocussen is de ‘illusie van een scherp strand’ meer dan voldoende.
-
In Nokia’s Refocus heb ik me nooit zo verdiept, maar inderdaad: die maakt meerdere foto’s waardoor je naderhand kan scherpstellen. De Google camera-app en HTC’s Ufocus hebben een andere insteek. Daar gaat het om het kunstmatig versterken van de bokeh, niet per se om het achteraf scherpstellen. De camera-app van Google maakt wel meerdere foto’s, maar die hebben allemaal hetzelfde focuspunt (en door de beweging kan diepte in kaart worden gebracht). Ook de HTC One kan voor zover ik weet maar op 1 object focussen.
Ik heb net even een voorbeeldje gemaakt met de Google camera-app. Bij de linker foto is tijdens het nemen van de foto scherpgesteld op de achtergrond, bij de rechter foto op de voorgrond. Vervolgens heb ik in de camera-app aangegeven dat de achtergrond scherp zou moeten zijn. Aan een foto zoals de rechter heb je in de praktijk niks (dat zou met een Lytro veel beter gaan). Los daarvan: zolang de beeldkwaliteit van Lytro-achtige camera’s niet in de buurt komt van die van DSLR’s in dezelfde prijsklasse zou ik er geen $1600 voor over hebben.
-
Reacties