Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je bij Draadbreuk werkt. Daarom is het nooit verkeerd om in ‘t Wereldje even met de beentjes op het bureau resumerend de afgelopen week door te nemen. Wat vonden wij er van? Dit dus!
5. Onderzoek zegt: plak kinderen achter het behang
Wij van Draadbreuk zijn dol op kinderen. Echt waar. Vooral als ze op een heel veilige afstand zijn, of achter glas zitten. Met hun sloopgedrag en vieze grijpgrage vingertjes. Kinderen maken namelijk heel veel kapot, en dan hebben we het niet alleen over je leven zodra je ze krijgt. Want dat je niet meer ’s avonds de kroeg in kan of een weekendje weg met vrienden omdat er zo’n koter thuis ligt te schreeuwen, dat hoort er nu eenmaal bij. Maar we hebben het hier over de letterlijke zin des woords. Kiddo’s mollen alles. Die net gewitte muur zit binnen no-time onder de krijtstrepen, er is er altijd wel een die het nodig vindt je zorgvuldig bij elkaar verzamelde boekencollectie te ontkaften en ook op die dure flatscreen kun je op den duur een met watervaste viltstift slecht getekend stilleven verwachten.
En dan hebben we het nog niet over je tablet. Die kun je beter op een veilige twee meter hoogte bewaren, anders gaat hij eraan. Verzinnen wij niet, dat blijkt uit onderzoek. En dus is het waar. Bij zestien procent van de beschadigde tablets ligt de oorzaak ervan bij vervelende peuters, geradicaliseerde kleuters en baby’s met een fuck you-mentaliteit. Let wel: dat zijn alleen al in Nederland dus zo’n 385.000 exemplaren. Hebben we even uitgerekend. Dan hebben we het tegenwoordig wel over #bendgate en #gapgate, maar we weten allemaal nu waar het echte probleem ligt. Wij zeggen: #putchildrenbehindthewallpaper.
4. Salade-kickstarter krijgt het in zijn bol
Lachen man, dat internet. Kun je allemaal grapjes op maken en lekker de populaire geinponem op uithangen. Even een geschikt onderwerp uitkiezen, wat plaatjes bij elkaar harken, in Photoshop gooien, een leuk zinnetje eronder zetten en voor je het weet gaat de boel viral en ligt de hele wereld onder het bureau van het lachen. En jij kunt je weer even een dagje king of the interwebs voelen. Is daar iets mis mee? Welnee, iedereen heeft wel eens een persoonlijke boost nodig. Maar daarna is het ook: gewoon weer je leven oppakken, lekker achter de computer op het kantoortje kruipen en de schouders eronder. Vooral niet erin blijven hangen. Dan wordt je net als Zack ‘Danger’ Brown.
Nu zijn mensen die een eigen middle name als ‘Danger’, ‘The Tank’, ‘Guns’ of ‘Wild’ hebben gekozen meestal niet de meest grote lichtpunten op aarde, maar Brown is wel erg wereldvreemd. Hij startte een tijd geleden een Kickstarter-campagne om voor zichzelf een aardappelsalade te maken. Streefbedrag: tien dollar. Och och och, wat een lol. En dat vond iedereen ook, want uiteindelijk haalde hij er dik 55.000 dollar mee binnen. Enfin, we schreven er al eens over in deze rubriek. Uiteindelijk besloot onze Zack met het geld een groot feest voor het goede doel te organiseren, wat natuurlijk erg sympathiek is. Maar de party ligt inmiddels achter hem en wat denk je? Meneer wil niet meer terug naar zijn oude leventje. Zijn eigen software-bedrijf heeft hij on hold staan en nu schrijft hij allemaal komedieprogramma’s aan of hij niet iets voor hun kan betekenen. Nee Zack. Dat kun je niet. Je hebt je fifteen minutes of fame gehad. Hup, terug achter je bureau nu.
3. Telefoneren met de marketingafdeling van Apple
Tuut…tuut…tuut… “Hallo? Hee, Steve van Apple hier aan de lijn! Nee, niet die Steve natuurlijk, die is allang dood, haha! Dit is Steve van de marketingafdeling, alles goed met je? Zeg, moet je luisteren, we lanceren binnenkort weer een telefoontje. Ja, mooi man, niks mis mee. Alles zit erop. Nu hangen jullie voor ons in Berlijn altijd zo’n postertje op. Zo’n grote ja. Da’s natuurlijk allemaal leuk en aardig, maar nu had ik begrepen dat Samsung een nog grotere heeft dit jaar. Dat kan natuurlijk niet. Dus nou zat ik te denken, kunnen we die van ons dit jaar niet helemaal over De Muur heen hangen? Over de complete lengte, dat zou wat zijn! Wat zeg je? Die staat er niet meer? Oh, haha! Nou ja, plak ‘m dan maar over het grootste gebouw. Dat heeft Samsung al? Potverdorie. Nee, sorry, dat kan natuurlijk niet. Zijn er geen andere mogelijkheden om die knakkers een loef at te steken? Een optische illusie, zeg je? Dat je de poster in een buiging laat lopen, zodat hij nog groter lijkt? Een soort knik dus? Wat een fantastisch plan! Nee, ik zie ook niet in waar dit in vredesnaam mis zou kunnen gaan. Ik zeg: doe maar. Hang maar op. Man, hier gaat de hele wereld over praten, dat weet ik zeker. Bedankt hè, doei!” Klik.
2. Tetris de film wordt hel
Sommige dingen lijken op papier briljant, maar zijn dat in de praktijk dus niet. Trouwen bijvoorbeeld: dat je het meisje van je dromen tegenkomt, haar een ring om de vinger schuift en ze binnen de kortste keren vijfentwintig kilo is aangekomen en je met een deegroller ’s avonds staat op te wachten in de deurpost omdat je nog even één biertje hebt gedronken met collega’s. De ov-chipkaart, nog zo iets. Handig hoor, zo’n pasje waarmee je snel de trein in kunt springen. Geen rijen meer voor de kaartjesautomaat en lekker overzichtelijk. Totdat je voor de zeventiende keer bent vergeten uit te checken, je je trein mist omdat je moet overstappen naar een andere maatschappij en er een rij voor de incheck-paaltjes blijkt te staan. Chips met kapsalon-smaak: twee lekkere dingen die samen natuurlijk nog lekkerder zijn. Toch? Totdat je er een neemt en het idee hebt dat er iemand in je bek heeft gekotst. Nee, laat maar even zitten dan.
Maar zou het andersom ook zo werken? Dat er zaken zijn die op papier om te huilen zijn, maar in het echte leven de hemel bestormen? In dat geval zien we nog wel een kans voor Tetris, the movie. Jawel, die komt er echt. Je zou denken dat een film als deze ongeveer hetzelfde effect heeft als anderhalf uur testbeeld kijken. Maar dat hoeft natuurlijk niet. “In dit nieuwe universum is er veel meer te Tetrissen dan alleen lijntjes wegwerken”, zegt Hank Rogers van de productiemaatschappij. Wij laten onze fantasie inmiddels de vrije loop: Bruce Willis als badass modderfokker die met veel explosies en een machinegeweer de wereld moet beschermen tegen vierkanten ruimteschepen. Yippie ka yee!
1. Facebook gaat mannen scannen op lippenstift
Weinig mensen zo ruimdenkend als wij bij Draadbreuk. Van ons mag je gewoon met een Blackberry lopen, daar veroordelen we je niet om. Smartwatch? Moet je lekker zelf weten. Goed, we zullen even op onze tong moeten bijten als we je zien met een Google Glass op je neus, maar als je een toffe vent bent, bieden we je gewoon een biertje aan. En nog veel minder problemen hebben we met mannen die graag jurken dragen. Hel, als jij je daar gelukkig bij voelt, dan moet je het vooral doen. Sterker nog: het geeft weer eens wat kleur aan de maatschappij.
Facebook was onlangs wat minder sympathiek voor drag queens. Het bedrijf verplichtte ze namelijk om hun eigen naam te gebruiken voor hun profiel en niet hun artiestenpseudoniem. Dat kwam omdat een of andere malloot honderden accounts had gemarkeerd als nep en aangezien dat soort profielen vaak spam versturen, moest iedereen zich identificeren met zijn paspoort. Facebook heeft inmiddels zijn fout ingezien en belooft beterschap, bijvoorbeeld door een programmaatje te maken dat drag queens beter kan identificeren. Kijk, daardoor wordt onze fantasie geprikkeld. Hoe gaat dat namelijk in zijn werk? Worden foto’s gescand en krijgt iedereen met een adamsappel en lippenstift op een tag? Wordt er geselecteerd op bobbels op kruishoogte onder jurken? Vragen, vragen…
Fotocredits:
Boos meisje: astanhope via photopin cc
Bendgate: @taknil
Drag queen: Darwin Bell via photopin cc
Ik kan prima bij 2 meter hoor